라틴어 문장 검색

Flauium Sabinum alterum e patruelibus, quod eum comitiorum consularium die destinatum perperam praeco non consulem ad populum, sed imperatorem pronuntiasset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 10장 4:2)
denique Flauium Clementem patruelem suum contemptissimae inertiae, cuius filios etiam tum paruulos successores palam destinauerat abolitoque priore nomine alterum Vespasianum appellari, alterum Domitianum, repente ex tenuissima suspicione tantum non in ipso eius consulatu interemit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 15장 1:1)
' tactum de caelo Capitolium templumque Flauiae gentis, item domus Palatina et cubiculum ipsius, atque etiam e basi statuae triumphalis titulus excussus ui procellae in monimentum proximum decidit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 15장 2:3)
cadauer eius populari sandapila per uispillones exportatum Phyllis nutrix in suburbano suo Latina uia funerauit, sed reliquias templo Flauiae gentis clam intulit cineribusque Iuliae Titi filiae, quam et ipsam educarat, conmiscuit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 17장 3:5)
Flavi, delicias tuas Catullo, ni sint inlepidae atque inelegantes, velles dicere, nec tacere posses.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 61)
6. Missum de Castro Poppii xv Kalendas Iunias, faustissimi cursus Henrici Cesaris ad Ytaliam anno primo.
(단테 알리기에리, Epistolae 71:1)
" - Quod diploma, a Peytonio Randolph Congressas aeside, et Carolo Thompson a secretis, decimo septimo Junii die, Christi anno millesimo septingentesimo septuagesimo quinto, signatum scriptumque, Washingtonio traditum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.22)
Die vigesimo primo Junii mensis, Christi anno millesimo septingentesimo septuagesimo quinto, diplomate a Congressu donatus, ad castra Washingtonii tunc temporis Cantabrigiae apud Novanglos sita profectus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.69)
Cum iam semianimum laceraret Flavius orbem ultimus et calvo serviret Roma Neroni, incidit Hadriaci spatium admirabile rhombi ante domum Veneris, quam Dorica sustinet Ancon, implevitque sinus;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV18)
Quod sacrificii genus Iunius Brutus consul pulso Tarquinio aliter constituit celebrandum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:2)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Iunius Maium sequitur, aut ex parte populi, ut supra diximus, nominatus, aut, ut Cingius arbitratur, quod Iunonius apud Latinos ante vocitatus diuque apud Aricinos Praenestinosque hac appellatione in fastos relatus sit, adeo ut, sicut Nisus in Commentariis fastorum dicit, apud maiores quoque nostros haec appellatio mensis diu manserit, sed post detritis quibusdam litteris ex Iunonio Iunius dictus sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 30:1)
Iuniis dedicata est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 30:3)
Nam et Kalendae Iuniae fabariae vulgo vocantur, quia hoc mense adultae fabae divinis rebus adhibentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 33:2)
Ianuarius igitur Aprilis Iunius Sextilis September November December undetricenis censebantur diebus et quintanas Nonas habebant, ac post Idus in omnibus a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION