라틴어 문장 검색

Collis o Heliconii cultor, Uraniae genus, qui rapis teneram ad virum virginem, o Hymenaee Hymen, o Hymen Hymenaee, cinge tempora floribus suave olentis amaraci, flammeum cape, laetus huc, huc veni niveo gerens luteum pede soccum, excitusque hilari die nuptialia concinens voce carmina tinnula pelle humum pedibus, manu pineam quate taedam.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 611)
clamant Victoris rupta miselli ilia, et emulso labra notata sero.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 805)
'labra mouet, metuens audiri:
(호라티우스의 첫번째 편지, 1639)
Aspice, Plautus quo pacto partis tutetur amantis ephebi,ut patris attenti, lenonis ut insidiosi,quantus sit Dossennus edacibus in parasitis,quam non adstricto percurrat pulpita socco;
(호라티우스의 두번째 편지, 174)
'Tantalus a labris sitiens fugientia captatflumina—quid rides?
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장44)
' haec ego mecumconpressis agito labris;
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장79)
"Similem habent labra lactucam asino cardus comedente"
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 5:4)
"Purpura tantum in veste sit tenuis, et laxius, ut crines decidant, ligatum caput, soccus vilior et per humeros maforte volitans, strictae manicae bracchiis adhaerentes et solutis genibus fractus incessus,:"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:49)
Soccus vilior:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:14)
"Hoc est, aio, quod me fugat et labra dividere non sinit."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:16)
"quis tecum sectile porrum sutor et elixi vervecis labra comedit?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III118)
interea foeda aspectu ridendaque multo pane tumet facies aut pinguia Poppaeana spirat, et hinc miseri viscantur labra mariti:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI235)
ardebant cuncta et fracta conpage ruebant, non aliter quam si fecisset Iuno maritum insanum, minus ergo nocens erit Agrippinae boletus, siquidem unius praecordia pressit ille senis tremulumque caput descendere iussit in caelum et longa manantia labra saliva;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI300)
"quae labra, quis illi vultus erat!"
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X22)
huius pallida labra cibum accipiunt digitis alienis, ipse ad conspectum cenae diducere rictum suetus hiat tantum ceu pullus hirundinis, ad quem ore volat pleno mater ieiuna, sed omni membrorum damno maior dementia, quae nec nomina servorum nec vultum agnoscit amici cum quo praeterita cenavit nocte, nec illos quos genuit, quos eduxit, nam codice saevo heredes vetat esse suos, bona tota feruntur ad Phialen;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X99)

SEARCH

MENU NAVIGATION