도구

도구

라틴어 문장 검색

Et vox de throno exivit dicens: " Laudem dicite Deo nostro, omnes servi eius et qui timetis eum, pusilli et magni! ".
그때에 어좌에서 이렇게 말하는 목소리가 들려왔습니다. “하느님의 모든 종들아 낮은 사람이든 높은 사람이든 하느님을 경외하는 모든 이들아 우리 하느님을 찬미하여라.” (불가타 성경, 요한 묵시록, 19장5)
quoniam non a Deo tributa est ei; sapientiae enim Dei astabit laus, et in ore sapientis dicetur laus, et dominator illius docebit eam.
찬미는 지혜에서 나와야 하리니 주님께서 그 찬미를 이끌어 내시리라. (불가타 성경, 집회서, 15장10)
Pallados armisonae festum dum cantibus ortum personat Hismario Thracia vate chelys, et dum Mopsopium stipantur per Marathonem qui steterant fluvii quaeque cucurrit humus, dulcisonum quatitur fidibus dum pectine murmur, C has perhibent laudes laude probasse deam:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Praefatio panegyrici dicti Avito Augusto 1)
"qui modo quodam laudabilis vite aliis prestare videbantur, etc.", aperte monstratur sapientes gentium, id est philosophos, ex laude vite potius quam scientie /f.7va/ sic esse nominatos.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DEHORTATIO SUPRADICTE PUELLE A NUPTIIS 3:19)
quanta laude mei emuli tam manifestam equitatem efferrent;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 1:5)
Vix autem de vulnere adhuc convalue /f.8vb/ ram, cum ad me eonfluentes clerici tam ab abbate nostro quam a me ipso continuis supplicationibus efflagitabant, quatinus quod hucusque pecunie vel laudis cupiditate egeram, nunc amore Dei operam studio darem, attendens quod mihi fuerat a Domino talentum commissum, ab ipso esse cum usuris exigendum, et qui divitibus maxime hucusque intenderam, pauperibus erudiendis amodo studerem;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 3:1)
Haec est enim laus fidei, si quod creditur non videtur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:36)
Sapientia in multitudine electorum habebit laudem, et inter benedictos benedicetur dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:47)
Cujus tamen sapientiae excellentia ipsius etiam Domini testimonio omnibus praeferenda, per concupiscentiam carnalesque voluptates devicta idololatriae consensit, divino cultu derelicto, quem in Scripturis suis et docebat et praedicabat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:6)
XVI. Primus autem nunc ille antiquissimus philosophorum, et magni nominis occurrat Mercurius, quem pro excellentia sua deum quoque appellaverunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:1)
Unde et in laude divinae sapientiae spiritus et unicus, et multiplex, et discurrens, et stabilis esse describitur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 40:14)
cum coelestes videlicet spiritus ex assidua divinae majestatis visione, et summa invicem concordia ligentur, et in ejus quem conspiciunt laudes jugi et ineffabili exsultatione illud decantent, quod, juxta Isaiam, seraphim die ac nocte conclamare non cessant:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 45:16)
Superiores itaque coeli vel firmamenti partes, beatos hos spiritus vel eorum mansionem intelligimus, quos etiam septem planetarum nomine propter excellentiam claritatis ipsorum, quos spiritualiter divina gratia, quae septiformis dicitur, illuminat, non incongrue designasse videntur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 46:1)
Unde et non immerito in ejus laudem Valerius Maximus his prorumpit verbis:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 59:2)
Unde et a summitate coeli, et solemnitate angelorum exorsus usque ad dracones et serpentes atque omnes abyssos, divinas extendit laudes, cum dixerit:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 3:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION