라틴어 문장 검색

Verum age et his, qui se lectori credere maluntquam spectatoris fastidia ferre superbi, curam redde breuem, si munus Apolline dignumuis complere libris et uatibus addere calcar,ut studio maiore petant Helicona uirentem.
(호라티우스의 두번째 편지, 194)
lusum it Maecenas, dormitum ego Vergiliusque;
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장31)
ast ubi me fessum sol acrior ire lavatum admonuit, fugio campum lusumque trigonem.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장50)
saepe stilum vertas, iterum quae digna legi sintscripturus, neque te ut miretur turba labores,contentus paucis lectoribus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장33)
Si lector, si acolythus, si psaltes te sequitur, non ornentur vestibus, sed moribus, nec calamistro crispent comas, sed pudicitiam habitu polliceantur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 5:33)
Ludat in eis, ut et lusus eius eruditio sit, et non solum ordinem teneat litterarum, ut memoria nominum in canticum transeat, sed ipse inter se crebro ordo turbetur et mediis ultima, primis media misceantur, ut eas non sonu tantum, sed et visu noverit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:6)
Non habeat conloquia saecularium, non malarum virginum contubernia, non intersit nuptiis servulorum nec familiae perstrepentis lusibus misceatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 11:4)
Rideat forsitan infidelis lector me in muliercularum laudibus inmorari:
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 5:6)
interim et tenero temptet pollice fila deducere, rumpat saepe stamina, ut aliquando non rumpat, post laborem lusibus gestiat, de matris pendeat collo, rapiat oscula propinquorum, psalmos mercede decantet, amet, quod cogitur dicere, ut non opus sit, sed delectatio, non necessitas, sed voluntas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:9)
Quid agant venti, quas torqueat umbras Aeacus, unde alius furtivae devehat aurum pelliculae, quantas iaculetur Monychus ornos, Frontonis platani convulsaque marmora clamant semper et adsiduo ruptae lectore columnae:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I6)
Et ne diutius lectoris desideria moremur, iam Decii et Postumiani sermo palam faciet quae huius colloquii vel origo fuerit vel ordo processerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I(2). 7:2)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)
Causam vero huius varietatis apud Granium Licinianum libro secundo diligens lector inveniet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 30:1)
Equidem inter omnia quibus eminet laus Maronis hoc assiduus lector ammiror, quia doctissime ius pontificium, tamquam hoc professus, in multa et varia operis sui parte servavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 16:2)
Sed verum huius contumacissimi nominis causam in primo libro Originum Catonis diligens lector inveniet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION