라틴어 문장 검색

— Non si mihi linguae Centum, atque ora sient totidem, vocesque liquatae.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 6:4)
Excussit cristas galeis capulosque solutis Perfudit gladiis, ereptaque pila liquavit, Aethereoque nocens fumavit sulfure ferrum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 2:49)
Incensura nives dominae Setina liquantur, Nos bibimus Corsi pulla venena cadi;
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, II3)
[re- liqua grammatici legunt.]
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 4983)
quod me ut scribam aliquid hortaris, crescit mihi quidem materies, ut dicis, sed tota res etiam nunc fluctuat, κατ' ὀπώρην τρύξ. quae si desederit, magis erunt liquata quae scribam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SECVNDVS AD ATTICVM, letter 12 7:1)
E quo/ liquatae so/lis ardore e/xcidunt Guttae/, quae saxa adsi/due instillant Cau/casi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 25:3)
ut tegat hoc celetque viros, Fortuna Virilis praestat et hoc parvo ture rogata facit, nec pigeat tritum niveo cum lacte papaver sumere et expressis mella liquata favis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권102)
haec opifex apis aërio rore liquat tenuique thymo, nexilis inscia conubii.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum20)
"non erubescis, stulte, pago dedite, te tanta semper perdidisse obsonia quae dis ineptus obtulisti talibus, quos trulla, pelvis, cantharus, sartagines, fracta et liquata contulerunt vascula?"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1116)
at parte campi ex altera inmanem pyram texebat ustor fumidus pinu arida, sarmenta mixtim subdita et faeni struem spargens liquato rore ferventis picis, quo flamma pastu cresceret ferocius.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1357)
sapias, vina liques et spatio brevi spem longam reseces.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 114)
quae cum sex et viginti natus annos summis audientium clamoribus dixerit, defervisse tempore et annis liquata iam senior idem fatetur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 111:3)
aversi enim sunt solis cursui, et in his locis primum crebrae sunt arbores et silvosae, ipsique montes suas habent umbras obstantes et radii solis non directi perveniunt ad terram nec possunt Intervallaque montium maxime recipiunt imbres et propter silvarum crebritatem nives ab umbris arborum et montium ibi diutius conservantur, deinde liquatae per terrae venas percolantur et ita perveniunt ad infimas montium radices, ex quibus profluentes fontium erumpunt ructus.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 1장38)
Ea vero, quae liquari possunt, ad ignem simul liquantur, et si quid olei misceri debet, tum infunditur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber V, 17장18)
Ea uero, quae liquari possunt, ad ignem simul liquantur, et si quid olei misceri debet, tum infunditur.
(켈수스, 의학에 관하여, 5권, 17장 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION