라틴어 문장 검색

Alterum bellum concitavit agrorum divisio, quod Caesar veteranis patris pretium militiae persolvebat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PERUSINUM 1:1)
Ob haec tot prospera centum bubus auratis Peloro litavit spirantemque equum cum auro in fretum misit, dona Neptuno,ut se maris rector in suo mari regnare pateretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM SEXTO POMPEIO 3:1)
Illi statim ante aciem inmolato equo concepere votum, ut caesorum extis ducum et litarent et vescerentur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM MOESICUM 1 3:6)
unde aestimatum est a nonnullis ad propitiandum tunc maxime deum caloris Apollinaribus litari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 26:3)
cum vero inferis litandum est, satis actum videtur si aspersio sola contingat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 6:2)
Multifariam enim legimus, quod litare sola non possit oratio nisi ut is qui deos precatur etiam aram manibus adprehendat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 7:2)
Hanc tibi Eryx meliorem animam pro morte Daretis et ut nuncupata vota signaret, ait persolvo, quod de voto proprie dicitur;
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 3:3)
utque ostenderet persolutum dis, signavit dicens:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 3:4)
Sanguine quaerendi reditus, animaque litandum Argolica.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 4:3)
Nam et animam, id est hostiae nomen, posuit, et litare, quod significat sacrificio facto placasse numen.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 4:4)
Docte ergo Virgilius dixit apud ea numina animam volucris remansisse quibus ad litandum data est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 4:4)
Nam ostendit deo non litatum ideo secutum Horrendum dictu et visu mirabile monstrum
(Macrobii Saturnalia, Liber III, X. 6:3)
Tu tamen interea calido mihi sanguine poenas persolves.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 15:1)
Nonne hi, si ut haec referant invitentur, mercedem sibi laboris aestimant persolutam, remunerationem putantes inter volentes narrare quae fecerint?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 7:3)
26. Si aliquis tenens de nobis laicum feodum moriatur, et vicecomes vel ballivus noster ostendat litteras nostras patentes de summonicione nostra de debito quod defunctus nobis debuit, liceat vicecomiti vel ballivo nostro attachiare et imbreviare catalla defuncti inventa in laico feodo, ad valenciam illius debiti, per visum legalium hominum, ita tamen quod nichil inde amoveatur, donec persolvatur nobis debitum quod clarum fuerit, et residuum relinquatur executoribus ad faciendum testamentum defuncti;
(Magna Carta 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION