라틴어 문장 검색

Sed quid agam potius madidis, Saturne, diebus, Quos tibi pro caelo filius ipse dedit?
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, I8)
Splendida ne madidi violent bombycina crines, Figat acus tortas sustineatque comas.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XXIV Acus aurea1)
Ne lutet inmundum nitidos ceroma capillos, Hac poteris madidas condere pelle comas.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, L Galericulum1)
Ebria nos madidis rumpit tibicina buccis:
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, LXIII Tibiae1)
aeraque dissiliunt vulgo passim crepant;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3631)
quod ideo fit, ne vel limus crepet, vel cavernae aut sole penetrentur aut frigore.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 455)
sed ille scripsit ad Balbum fasciculum illum epistularum in quo fuerat mea et Balbi totum sibi aqua madidum redditum esse ut ne illud quidem sciat meam fuisse aliquam epis stulam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER SECVNDVS, letter 10 4:4)
"o si sub rastro crepet argenti mihi seria dextro Hercule!"
(페르시우스, 풍자, satire 29)
sed tremor inter vina subit calidumque trientem excutit e manibus, dentes crepuere refecti, uncta cadunt laxis tunc pulmentaria labris.
(페르시우스, 풍자, satire 359)
secrete loquimur, tibi nunc hortante Camena excutienda damus praecordia, quantaque nostrae pars tua sit, Cornute, animae, tibi, dulcis amice, ostendisse iuvat, pulsa dinoscere cautus quid solidum crepet et pictae tectoria linguae.
(페르시우스, 풍자, satire 59)
Adhuc loquebatur, cum crepuit ostium impulsum, stetitque in limine barbis horrentibus nauta et moraris inquit Eumolpe, tanquam propudium ignores.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 99:10)
Ergo Amor et modicum circa mea tempora vinum Mecum est et madidis lapsa corona comis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 633)
Nec tamen ater erat nec erat tamen aureus ille, Sed, quamvis neuter, mixtus uterque color - Qualem clivosae madidis in vallibus Idae Ardua derepto cortice cedrus habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 147)
Perque resurgentes rivis labentibus herbas Gramineus madidam caespes obumbrat humum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 165)
Quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos Pectoraque insana plangis aperta manu?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 629)

SEARCH

MENU NAVIGATION