라틴어 문장 검색

Itaque consultissimum existimavit in iudicum adducere praecipuos aliquos ex conuratis in Anglia, unde et malignos humores in Anglia expurgaret et spes in Flandria ebullientes redderet tepidiores.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 12:2)
Uno, quod in motu indigentiae sit stimulus major naturae malignae et contrariae;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 450:9)
At opiata et eorum affinia spiritus plane fugant, ex qualitate sua maligna et inimica.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 483:13)
Itaque habetur apud Hispanos satis malignum adagium, dic mendacium, et veritatem erues, perinde ac si simulatio clavis esset ad secreta reseranda.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VI. DE DISSIMULATIONE ET SIMULATIONE 7:10)
Videmus etiam Scripturam invidiam, oculi mali nomine, insignire, atque astrologos malos astrorum astrorum influxus malignos aspectus vocare.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IX. DE INVIDIA 1:5)
Unde invidia Cainis erga fratrem Abelam malignior fuit, quia cum sacrificium Abelis magis acceptum Deo fuit, nemo inspexit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IX. DE INVIDIA 8:6)
Quantum vero ad alienationes animorum et taedium rerum praesentium, sunt certe illa in corpore civili instar humorum maligniorum in corpore naturali, qui ad calorem praeternaturalem colligendum et inflammationes apti sunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 12:5)
Etenim male admodum agitur cum republica si illi qui erga imperium bene affecti sunt discordiarum pleni existant, qui vero infensi et maligni arcte coniungantur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 22:3)
Quod si obstructione concludatur adeo ut libere permeare non possit, fit adusta, et inde maligna et venenosa.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXV. [= English XXXVI] DE AMBITIONE 1:3)
Quod queat ut credi, facit hic, qui presidet edi, Pandit et id totum, soli quod erat sibi notum, Hocque docet signo, quid agatur ab hoste maligno:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:20)
Discat ad hoc mitis cupidum contempnere litis, Aequus et est, si quis caueat, sicut hospes iniquis, Ne simul utcumque perimi contingat utrumque Suppliciis dignis pro factis forte malignis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:12)
Cumque repugnaret, sub iudice seque rogaret Leniter audiri, scelus hoc et utrimque requiri, Maior eum natu, proprio cogente reatu, Arguit indigne sceleris fraudisque malignae.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:12)
Mox amplexantes semet, sed et oscula dantes, Pacis in hoc signo perierunt dente maligno, Stulticiaeque ferunt penas, quas tunc meruerunt.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXI. De lepore, gatto et pardo 22:25)
Quem uenia dignum, proprio nec uelle malignum, Depositis irae stimulis, leo iussit abire, Cum nil posset ei mors illius esse trophei.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:6)
In utero supplantavit fratrem suum et in robore suo luctatus est cum Deo.
(불가타 성경, 호세아서, 12장4)

SEARCH

MENU NAVIGATION