-
Quia quod notum est Dei, manifestum est in illis:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:19)
-
VIII. Tertius vero praedictorum, non solum praedictarum personarum proprietates res diversas a Deo constituit, verum etiam potentiam Dei, justitiam, misericordiam, iram, etc. hujusmodi quae juxta humani sermonis consuetudinem in Deo significantur, res quasdam et qualitates ab ipso diversas, sicut et in nobis concedit, ut quot fere vocabula de Deo dicuntur, tot in Deo res diversas constituat.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 28:1)
-
Unde manifestum est Deum abusive vocari substantiam, ut nomine usitatiori intelligatur essentia, quae vere ac proprie dicitur, ita ut fortasse Deum solam dici oporteat essentiam.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 35:14)
-
Ecce Dominum, ecce non sempiternum habet, ne cogamur etiam dicere creaturam sempiternam, quia ille sempiterne non dominaretur, nisi etiam ista sempiterne famularetur, qui etiam in eodem hoc superiori cap. Spiritum etiam, secundum effecta manifeste vocat, cum ei principium assignat.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 60:12)
-
Quod notum est Dei, manifestum est in illis (Rom. I, 19), ac si diceret:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 62:3)
-
Hinc autem facile occasionem sumi arbitror, convertendi ad fidem nostram quoslibet alienos, si hujusmodi inductionibus eos jam communem nobis sensum fidei habere convicerimus.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 62:12)
-
Quia quod notum est Dei, manifestum est in illis;
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 2:10)
-
Multo igitur minus regimini proprio committi convenit quae qua se regere possint ratione carere certum est. Id vero est mundus sive singulae particulae, et his quidem vel consimilibus rationibus omnia quae in mundo sunt conditorem sive rectorem habere manifestum arbitror, quem nos Deum dicimus. I. Tria sunt, ut arbitror, in quibus humanae salutis summa consistit, fides videlicet, charitas et sacramentum.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:15)
-
Quia quod notum est Dei, manifestum est in illis;
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 5:33)
-
Multo igitur minus regimini proprio committi convenit quae qua se regere possint ratione carere certum est. Id vero est mundus sive singulae particulae, et his quidem vel consimilibus rationibus omnia quae in mundo sunt conditorem sive rectorem habere manifestum arbitror, quem nos Deum dicimus.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 7:15)
-
Id est cum hujusmodi adverbiis haec verba faciunt, vult et potest, similiter cum eis successum variantia.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:4)
-
Ideo autem absolute addimus, quia determinatam necessarii praedicationem omnibus hujusmodi veris propositionibus applicari, ipse ibidem edocet dicens:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:25)
-
VII. Quapropter circumspectus plurimum, accito uno ex commilitonibus, eum ad regem, huiusmodi curarum tumultibus expeditum, dirigit, qui exploret, quae sit ei summa rei familiaris, improvisum, ut contigit, quaerens subiugare tormentis, si eius nollet obtemperare feralibus edictis.
- (ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 9:1)
-
at gravior exulceratioquae solet nasci ex huiusmodi infortunio.
- (ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 11:13)
-
Quod autem illa passio sit innata, manifesta tibi ratione ostendo, quia passio illa ex nulla oritur actione subtiliter veritate inspecta;
- (안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 1장: 사랑이란 무엇인가 2:15)
