라틴어 문장 검색

Exitus foedi, truces, miserabiles toto terrarum orbe fugientium.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, TRIUMVIRATUS 4:1)
Non alia post Xerxen miserabilior fuga.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM SEXTO POMPEIO 9:1)
Et idem, cum miserabilem fortunam suam faceret, ut victo sibi parceretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 11:1)
— Parvumque patri tendebat Iulum, ut non minus miserabile sit periculum in parvo quam in filio, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 3:3)
Occisum inducit Orphea, et miserabiliorem interitum eius a loco facit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 13:2)
Cassandrae quoque raptum vel deminutionem quam miserabilem fecit sacer locus:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 14:1)
Et Orpheus miserabilis ex longo dolore:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 16:3)
Revera enim plerumque efficit causa ut res aut atrox aut miserabilis videatur, ut Cicero in Verrem, qui ob sepulturam in carcere necatorum a parentibus rogabatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 1:2)
Sternitur infelix, deinde subicit causam miserabilem:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 4:2)
Haec enim causa illum hostibus etiam miserabilem fecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 9:1)
A parabola vero, quoniam magis hoc poetae convenit, saepissime pathos movet, cum aut miserabilem aut iracundum vellet inducere.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 7:1)
Miserabilem sic:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 7:2)
Ut vero in pedites fatum miserabile belli Incubuit, nullo dubii discrimine Martis Ancipites steterunt casus, sed tempora pugnae Mors tenuit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:32)
Nec te vicinia leti Territat, ambiguis frustratum sortibus, Appi:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:76)
Nondum surgentibus altam In segetem culmis, cernit miserabile vulgus In pecudum cecidisse cibos, et carpere dumos, Et foliis spoliare nemus, letumque minantes Vellere ab ignotis dubias radicibus herbas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 1:50)

SEARCH

MENU NAVIGATION