라틴어 문장 검색

Brumae diebus feriisque Saturni Mittebat Umber aliculam mihi pauper;
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXXXI1)
Postulat, ecce, novos ebria bruma sales.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, I2)
Dat festinatas, Caesar, tibi bruma coronas:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, CXXVII Coronae roseae1)
Qui venit botulus mediae tibi tempore brumae, Saturni septem venerat ante dies.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, LXXII Botulus1)
bruma id est hiemps.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 4722)
dicta autem 'bruma' quasi βραχυ` ἦμαρ, id est brevis dies.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 4723)
nam bruma finitur viii.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2112)
intractabilis autem bruma dicta a brevioribus diebus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2115)
ad medias prvinas hoc est quod supra ait "usque sub extremum brumae i. i". 'medias' autem 'pruinas' abusive ipsas hiemes posuit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2301)
nec tota claudes id est faenum praebebis tota bruma.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3211)
"Gaius Caesar, ne ante brumam in Africam navigia transmitteret, auguriis et auspiciis renitentibus, sprevit:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 26장 1:7)
possetne uno tempore florere, dein vicissim horrere terra, aut tot rebus ipsis se inmutantibus solis accessus discessusque solstitiis brumisque cognosci, aut aestus maritimi fretorumque angustiae ortu aut obitu lunae commoveri, aut una totius caeli conversione cursus astrorum dispares conservari?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 19:2)
quae cum est aquilonia aut australis, in lunae quoque cursu est et brumae quaedam et solstitii similitudo, multaque ab ea manant et fluunt quibus et animantes alantur augescantque et pubescant maturitatemque adsequantur quae oriuntur e terra.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 50:3)
Eaque divinationum ratio ne in barbaris quidem gentibus neglecta est, siquidem et in Gallia Druidae sunt, e quibus ipse Divitiacum Haeduum, hospitem tuum laudatoremque, cognovi, qui et naturae rationem, quam φυσιολογίαν Graeci appellant, notam esse sibi profitebatur et partim auguriis, partim coniectura, quae essent futura, dicebat, et in Persis augurantur et divinant magi, qui congregantur in fano commentandi causa atque inter se conloquendi, quod etiam idem vos quondam facere Nonis solebatis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 131:1)
nam et musculorum iecuscula bruma dicuntur augeri, et puleium aridum florescere brumali ipso die, et inflatas rumpi vesiculas, et semina malorum, quae in iis mediis inclusa sint, in contrarias partis se vertere, iam nervos in fidibus aliis pulsis resonare alios, ostreisque et conchyliis omnibus contingere, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant, arboresque ut hiemali tempore cum luna simul senescente, quia tum exsiccatae sint, tempestive caedi putentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 47:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION