라틴어 문장 검색

- Pol nono quoque etiam septimo atque octavo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 4:5)
Nam mense nonnumquam octavo editum esse partum in libro quarto decimo Rerum Divinarum scriptum reliquit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 6:1)
quo in libro etiam undecimo mense aliquando nasci posse hominem dicit, eiusque sententiae tam de octavo quam de undecimo mense Aristotelem auctorem laudat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 6:2)
Sed huius de mense octavo dissensionis causa cognosci potest in libro Hippocratis qui inscriptus est Περι` Τροφῆσ, ex quo libro verba haec sunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 7:1)
LIBRUM esse Democriti, nobilissimi philosophorum, De Vi et Natura Chamaeleontis eumque se legisse Plinius Secundus in Naturalis Historiae vicesimo octavo refert, multaque vana atque intoleranda auribus deinde quasi a Democrito scripta tradit, ex quibus pauca haec inviti meminimus, quia pertaesum est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XII 2:1)
Sunt adeo libri post mortem eius editi, qui Posteriores inscribuntur, quorum librorum tres continui, tricesimus octavus et tricesimus nonus et quadragesimus, pleni sunt id genus rerum ad enarrandam et inlustrandam linguam Latinam conducentium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, X 3:1)
In sexto consequetur hos Terentius, Turpilius septimum, Trabea octavum optinet, Nono loco esse facile facio Luscium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXIV 2:9)
Praeterea animadvertimus Quadrigarium in octavo Annalium particula ista usum esse obscurissime.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 6:1)
Cumque ille demiratus aliena haec esse a poetis et haud usquam inveniri in carminibus Ennii diceret, ego hos versus ex octavo Annali absentes dixi, nam forte eos tamquam insigniter praeter alios factos Pellitur e medio sapientia, vi geritur res;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, X 5:2)
Quod ut faceret illud eum maxime impulit, quia sub discessum suum e Brittania spem nonnullam summo cum artificio iniecerat (prout tunc res suae postulabant) se, si in regno Angliae obtinendo sibi res feliciter cederent, Annam ducatus Britanniae haeredem (quae paulo post Carolo Octavo Franciae nupsit) in uxorem ducturum.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 13:2)
Quo tempore sedit Innocentius Octavus papa Romanus;
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 16:2)
Carolus Octavus in Galliis regnavit;
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 16:5)
20. Verum tandem aliquando, decimo octavo die Ianuarii, secutae sunt nuptiae tam diu expectatae et expetitae inter regem et dominam Elizabetham ei antea desponsatam.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 23:1)
Infans robustus erat et corpore validus, licet octavo mense editus eset, de quo medici et astrologi male ominantur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 25:3)
Carolus Octavus Galliarum rex virtute et fortuna patris et avi sui (Caroli Septimi et Ludovici Undecimi) regnum Franciae acceperat et opibus florentibus et ipso territorio amplius quam multis retro annis fuerat, cum redintegratio facta esset in illius membris principalibus (quae olim portiones coronae Franciae, postea autem ab ea avulsae fuissent, ita ut iam diu sub homagio tantum coronae, non in dominio, tenerentur, cum a principibus propriis iure tanquam regio administrarentur), Andegavia scilicet, Normannia, Provenza et Burgundia.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION