라틴어 문장 검색

Proximus, audito sonitu per inane pharetrae, frena dabat Sipylus, veluti cum praescius imbris nube fugit visa pendentiaque undique rector carbasa deducit, ne qua levis effluat aura.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:5)
Dissimulare nequit crudelia gaudia Procne, iamque suae cupiens exsistere nuntia cladis, "intus habes, quem poscis" ait.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 49:4)
Haec ubi faticano venturi praescia dixit ore Themis, vario superi sermone fremebant, et cur non aliis eadem dare dona liceret murmur erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:1)
utque manus funestas arceat aris, "Iri, meae" dixit "fidissima nuntia vocis, vise soporiferam Somni velociter aulam exstinctique iube Ceycis imagine mittat somnia ad Alcyonen veros narrantia casus."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 65:2)
Praescia venturi genetrix Nereia leti dissimulat cultu natum, et deceperat omnes, in quibus Aiacem, sumptae fallacia vestis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 16:1)
Nec tibi fama mei ventura est nuntia leti:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 83:7)
si gens surda negat sibi tot praeconia de te, tam multas rerum voces elementaque tantae nuntia laetitiae stolidas intrare per aures, audiat insanum bacchantis energima monstri, quod rabidus clamat capta inter viscera daemon, et credat miseranda suis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3126)
cum discipulos, hominis quid Filius esset passurus, fido iam praescius ore monebat, nonne fatebatur se cum virtute paterna esse hominem verum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3321)
hoc esse signum praescii norunt repromissae spei, qua nos soporis liberi speramus adventum Dei.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum15)
illic Alcides, spoliatis Gadibus hospes Arcadiae, fulvo aere riget, gemini quoque fratres corrupta de matre nothi, Ledeia proles nocturnique equites, celsae duo numina Romae, inpendent retinente veru, magnique triumphi nuntia suffuso figunt vestigia plumbo, adsistunt etiam priscorum insignia regum, ros, Italus, Ianusque bifrons, genitorque Sabinus, Saturnusque senex, maculoso et corpore Picus, coniugis epotum sparsus per membra venenum.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권76)
Nuntia diluvii iam decrescentis ad arcam ore columba refert ramum viridantis olivae.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), De Noe et Diluvio1)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)
talia vociferans rapidum calcaribus urget cornipedem laxisque volat temeraria frenis, hostem humilem cupiens inpulsu umbonis equini sternere deiectamque supercalcare ruinam, sed cadit in foveam praeceps, quam callida forte Fraus interciso subfoderat aequore furtim, Fraus detestandis vitiorum e pestibus una, fallendi versuta opifex, quae praescia belli planitiem scrobibus vitiaverat insidiosis hostili de parte latens, ut fossa ruentes exciperet cuneos atque agmina mersa voraret;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 166)
Abi iam nunc intro, atque illa si iam laverit mihi nuntia:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 118)
nuntia hanc venturam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 230)

SEARCH

MENU NAVIGATION