라틴어 문장 검색

"lascivas vitae inlecebras gustatus amarae mortis et horrifico sapor ultimus asperat haustu."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1112)
At subitae horrifico lapsu de montibus adsunt Harpyiae, et magnis quatiunt clangoribus alas, diripiuntque dapes, contactuque omnia foedant immundo;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 11:19)
sed horrificis iuxta tonat Aetna ruinis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 24:2)
fulgores nunc horrificos sonitumque metumque miscebant operi flammisque sequacibus iras.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 18:4)
Multa simul contra variis sententia dictis pro Turno, et magnum reginae nomen obumbrat, multa virum meritis sustentat fama tropaeis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 8:9)
Discurrunt alii ad portas primosque trucidant, ferrum alii torquent et obumbrant aethera telis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 23:14)
Hae Iovis ad solium saevique in limine regis adparent acuuntque metum mortalibus aegris, siquando letum horrificum morbosque deum rex molitur meritas aut bello territat urbes.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 31:3)
nam illa, quae curam fatentur et ficta atque composita videri etiam volunt, nec gratiam consequuntur et fidem amittunt propter id quod sensus obumbrantur et velunt, aeto gramine sata strangulantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 24:1)
saepe etiam iniustis conlatum viribus hostem - is vigor ingenio, tanta experientia dextrae est - ultro audax animis intratque et obumbrat et alte adsilit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권299)
bonus omnia credi auctor et horrificis lymphare incursibus urbes, si geminos soles ruituraque suadeat astra, aut nutare solum aut veteres descendere silvas, a!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권43)
"urbem armis opibusque gravem et modo civibus artam, ceu caelo deiecta lues inimicave tellus, hausisti vacuamque tamen sublimis obumbras?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권128)
cur die laeto non laureis postes obumbramus nec lucernis diem infringimus?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 35장 3:4)
Inde, opinor, et a quibusdam philosophia quoque eiecta est, a Thebaeis dico, et a Spartiatis et Argivis, dum ad nostra conantur, et homines gloriae, ut diximus, et eloquentiae solius libidinosi, si quid in sanctis [scripturis]1 offenderunt digestis, ex proprio instituto curiositatis ad propria opera verterunt, neque satis credentes divina esse, quo minus interpolarent, neque satis intellegentes, ut adhuc tunc subnubila, etiam ipsis Iudaeis obumbrata, quorum propria videbantur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 47장 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION