라틴어 문장 검색

Poteris hanc simulationem et vultus confusione et lacrimis obumbrare, ut misericordia permotus gubernator indulgeat tibi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:14)
Perque resurgentes rivis labentibus herbas Gramineus madidam caespes obumbrat humum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 165)
scis aliud, quod te laeserit, esse, magis, quicquid id est (neque enim debet dolor ipse referri, nec potes a culpa dicere abesse tua) tu licet erroris sub imagine crimen obumbres, non gravior merito iudicis ira fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 323)
Brutus adest tandemque animo sua nomina fallit fixaque semianimi corpore tela rapit stillantemque tenens generoso sanguine cultrum edidit impavidos ore minante sonos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권549)
flumina iam lactis, iam flumina nectaris ibant, flavaque de viridi stillabant ilice mella.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 15:11)
Inde fluunt lacrimae, stillataque sole rigescunt de ramis electra novis, quae lucidus amnis excipit et nuribus mittit gestanda Latinis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 29:15)
Est honor et lacrimis, stillataque robore murra nomen erile tenet nulloque tacebitur aevo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 48:7)
Hic ferus expositum peregrinis anguis harenis os petit et sparsos stillanti rore capillos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 7:2)
Coma plurima torvos prominet in vultus umerosque, ut lucus, obumbrat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:26)
"O et de Latio, o et de gente Sabina praecipuum, matrona, decus, dignissima tanti ante fuisse viri, coniunx nunc esse Quirini, siste tuos fletus et, si tibi cura videndi coniugis est, duce me lucum pete, colle Quirini qui viret et templum Romani regis obumbrat."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 95:1)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
nectar de liquido vertice fervidum guttatim lacrimis stillat olentibus, ambustum quoniam vis facit ignea imbrem de madido flere cacumine.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae6)
cernit occultum Deus et latentem munere donat, ille ovem morbo residem gregique perditam sano, male dissipantem vellus adfixis vepribus per hirtae devia silvae inpiger pastor revocat lupisque gestat exclusis umeros gravatus, inde purgatam revehens aprico reddit ovili, reddit et pratis viridique eampo, vibrat inpexis ubi nulla lappis spina, nec germen sudibus perarmat earduus horrens, sed frequens palmis nemus, et reflexa veniat herbarum coma, tum perennis gurgitem vivis vitreum fluentis laurus obumbrat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium8)
iam mella de scopulis fluunt, iam stillat ilex arido sudans amomum stipite, iam sunt myricis balsama.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus VIII Kal. Ianuarias20)
hoc sidus aeternum manet, haec stella nunquam mergitur, nec nubis occursu abdita obumbrat obductam facem.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae6)

SEARCH

MENU NAVIGATION