도구

도구

라틴어 문장 검색

At vero cum unaquaeque trium personarum inde omnipotens dicatur, quod quidquid earum quaecunque velit efficere possit complere, non tamen necesse est eodem modo se penitus habere unam quo alteram, cum in suis proprietatibus diversae sint.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 13:14)
Quidquid itaque una persona facere potest, et alia potest, et ideo unaquaeque omnipotens dicitur;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 13:16)
Est itaque divina sapientia quaedam divina potentia, per quam videlicet Deus cuncta perfecte discernere atque cognoscere habet, ne in aliquo errare per inscientiam possit, secundum quod scilicet Verbum ipsum Dei de ipsa Patris substantia esse dicitur, quod est Filium ex Patre genitum esse, sicut postmodum ipso annuente plenius disseremus, cum ad hujus scilicet generationis modum exponendum ventum fuerit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:1)
Spiritus Domini fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me (Job XXXIII, 4).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:4)
Unus est Altissimus Creator omnipotens et Dominus Deus, ipse creavit illam in Spiritu sancto, et effudit illam super omnia opera sua (ibid.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:7)
Nec tamen, inquit, eo quod nos ad praesens loquimur, eo ordine ortum animae Deus annuit, minoremque ac posteriorem corporibus fecit eam;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 39:6)
" Absit, inquit, [Anmerkung] ut de ore Christiani sonet Jupiter omnipotens, et me Hercule, me Castor, et caetera magis portenta quam numina.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 9:10)
Ipse etenim Omnipotens est sapiens sive benignus et e contrario, sed non ipse Pater est Filius, scilicet sui, vel est Spiritus sanctus, cum ipse videlicet Pater non procedat ex Patre, hoc est ex seipso, vel Filio, sicut et Spiritus ex Patre procedit sive Filio;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:15)
Quod vero omnibus aliis praecellit, unum profecto et unicum esse convenit, et quod in se perfectum esse conceditur, atque ad omnia quae facienda sunt ex propria voluntate per se sufficiens, ex quo et omnipotens dicitur, cum pars aliquod bonum habere non potest.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 8:16)
IV. Quaerendum itaque primo videtur quomodo vere dicatur omnipotens, si non possit omnia efficere, aut quomodo omnia possit, si quaedam non possumus quae ipse non possit:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:1)
Neque enim ob aliud veraciter vocatur omnipotens, nisi quoniam quidquid vult, potest;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:21)
nec voluntate cujuspiam creaturae, voluntatis omnipotentis impeditur effectus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:22)
Omnipotens vero est, non quod possit omnia facere, sed quia potest efficere quidquid vult, ita ut nil valeat resistere ejus voluntati, quin compleatur, vel aliquomodo impedire eam. Joannes Chrysostomus homilia 28, de expositione Symboli, quae sic incipit:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:25)
"Credo in Deum Patrem omnipotentem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:27)
" Omnipotens dicitur, quia posse illius non potest inveniri non posse, dicente Propheta:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:28)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION