라틴어 문장 검색

At longe verisimilius est desolationem illam quae illos olim invaserat minime per terrae motus factam (contra quam narrabat sacerdos Aegyptius in colloquio cum Solone de insula Atlantide, eam scilicet a terrae motu absorptam esse), sed potius per diluvium particulare.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 1:18)
Unde credibile est reliquias stirpis hominum apud eos post tale diluvium particulare conservatas fuisse.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 1:22)
Item, si mundus esset aeternus, tunc infiniti homines essent generati et corrupti, homine autem corrupto manet substantia quae in corpore erat, anima [scilicet] rationalis, cum ipsa sit ingenerabilis et incorruptibilis, et sic tales substantiae infinitae essent simul in actu;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 10:1)
<1> Omne incorruptibile habet virtutem ut sit semper;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:1)
quia si talem virtutem non haberet, incorruptibile non esset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:2)
Si utroque istorum modorum intelligitur incorruptibile, tunc vera est propositio maior quae dicit:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:6)
omne incorruptibile habet virtutem, ut semper existat;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:7)
et sic non est incorruptibilis [immo] nec aliquod ens habens aliam causam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:8)
quod est ingenitum, est incorruptibile.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:2)
Si tamen aliquid sit ingenitum, non oportet quod propter hoc ipsum sit incorruptibile corruptione largius sumpta, quae scilicet est non [in materiam nec] in contrarium, sed in puram negationem, sicut potest corrumpi omne ens causatum circumscripta virtute conservantis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:4)
ut patet de celo et elementis, quorum quidem illud incorruptibile, illa vero corruptibilia sunt.
(단테 알리기에리, Epistolae 116:6)
ad quam quidem operationem nec homo unus, nec domus una, nec una vicinia, nec una civitas, nec regnum particulare pertingere potest.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:11)
Et quia potentia ista per unum hominem seu per aliquam particularium comunitatum superius distinctarum tota simul in actum reduci non potest, necesse est multitudinem esse in humano genere, per quam quidem tota potentia hec actuetur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:25)
Potentia etiam intellectiva, de qua loquor, non solum est ad formas universales aut speties, sed etiam per quandam extensionem ad particulares:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:29)
Et quia quemadmodum est in parte sic est in toto, et in homine particulari contingit quod sedendo et quiescendo prudentia et sapientia ipse perficitur, patet quod genus humanum in quiete sive tranquillitate pacis ad proprium suum opus, quod fere divinum est iuxta illud "Minuisti eum paulominus ab angelis", liberrime atque facillime se habet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION