라틴어 문장 검색

Potentia etiam intellectiva, de qua loquor, non solum est ad formas universales aut speties, sed etiam per quandam extensionem ad particulares:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:29)
Et quia quemadmodum est in parte sic est in toto, et in homine particulari contingit quod sedendo et quiescendo prudentia et sapientia ipse perficitur, patet quod genus humanum in quiete sive tranquillitate pacis ad proprium suum opus, quod fere divinum est iuxta illud "Minuisti eum paulominus ab angelis", liberrime atque facillime se habet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 4:3)
Est enim quoddam totum ad regna particularia et ad gentes, ut superiora ostendunt;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 7:3)
Iste prosillogismus currit per secundam figuram cum negatione intrinseca, et est similis huic:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:24)
'male' enim minutionem habet, non negationem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 238)
nam finita est auxiliorum negatio:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 2812)
nam neque tantum quaedam per comparationem laudata ma- iorem emphasin habent, si negatio activa a parte orationis incipiat, ut "non sic aggeribus ruptis cum spumeus amnis exit", et "nec sic immissis aurigae undantia lora". sibilus hic sibilus res ipsa:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 821)
"Et si qui infirmior malo pressus et victus Christianum se negasset, favebamus ei, quasi eierato nomine iam omnia facta sua illa negatione purgaret."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 28장 1:5)
Quaero enim, si Chaldaei ita loquantur, ut negationes infinitarum coniunctionum potius quam infinita conexa ponant, cur idem medici, cur geometrae, cur reliqui facere non possint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 24:6)
Quid est, quod non possit isto modo ex conexo transferri ad coniunctionum negationem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 25:1)
Et quoniam semper is qui defendit non solum re- sistat oportet aliquo certo statu aut infitiando aut definiendo aut aequitate opponenda, sed etiam rationem subiciat recusationis suae, primus ille status rationem habet iniqui criminis ipsam negationem infitiationemque facti;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 2:2)
Verum usibus Astronomicis accommodatior est calculus particularis qui sequitur.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 1권, SECT. VI. De inventione motuum in Orbibus datis. 29:3)
Consuetudines quae vias solutionis impediunt, etiam inter credentes, a negatione quaestionis transeunt ad indifferentiam, ad tolerantiam commodam vel ad caecam fiduciam in solutiones technicas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 20:5)
venia dari potest cum detegitur bonum usque prius fortiusque esse quam malum, et verbum, quo Deus nostram vitam roborat, altius esse omnibus nostris negationibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 106:5)
Nam, cum diremptio universalis litigii magis Deo sit cure quam diremptio particularis, et in particularibus litigiis quibusdam per athletas divinum iudicium postulamus iuxta iam tritum proverbium "Cui Deus concedit, benedicat et Petrus", nullum dubium est quin prevalentia in athletis pro imperio mundi certantibus Dei iudicium sit secuta. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 22:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION