라틴어 문장 검색

Cetera diversis tellus animalia formis sponte sua peperit, postquam vetus umor ab igne percaluit solis, caenumque udaeque paludes intumuere aestu, fecundaque semina rerum vivaci nutrita solo ceu matris in alvo creverunt faciemque aliquam cepere morando.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 44:1)
" Nec plura minata dat sparso capiti vivacis cornua cervi, dat spatium collo summasque cacuminat aures, cum pedibusque manus, cum longis bracchia mutat cruribus et velat maculoso vellere corpus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 23:3)
Ergo ubi Narcissum per devia rura vagantem vidit et incaluit, sequitur vestigia furtim, quoque magis sequitur, flamma propiore calescit, non aliter, quam cum summis circumlita taedis admotas rapiunt vivacia sulphura flammas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 42:1)
Carpsit et Euboica vivax Anthedone gramen, nondum mutato vulgatum corpore Glauci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 14:5)
nec defuit illis squamea Cinyphii tenuis membrana chelydri vivacisque iecur cervi;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:12)
Quae quia nascuntur dura vivacia caute, agrestes aconita vocant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 35:7)
Quo postquam geminam tauri iuvenisque figuram clausit, et Actaeo bis pastum sanguine monstrum tertia sors annis domuit repetita novenis, utque ope virginea nullis iterata priorum ianua difficilis filo est inventa relecto, protinus Aegides rapta Minoide Diam vela dedit comitemque suam crudelis in illo litore destituit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 17:1)
Saxa trabesque super totosque involvite montes vivacemque animam missis elidite silvis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 52:9)
Quo, di crudeles, nisi uti nova funera cernam, vivacem differtis anum?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:19)
Has ubi praeteriit et Parthenopeia dextra moenia deseruit, laeva de parte canori Aeolidae tumulum et, loca feta palustribus undis, litora Cumarum vivacisque antra Sibyllae intrat, et ut manes veniat per Averna paternos, orat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 17:1)
Si quis es, insultes qui casibus, improbe, nostris, meque reum dempto fine cruentus agas, natus es e scopulis et pastus lacte ferino, et dicam silices pectus habere tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 111)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)
quis, nisi qui corpus pastumque et corporis omnem condens ex nihilo nulla existente creavit mundum materia?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3239)
ac ne post hominum pastus calcata perirent, neve relicta lupis aut vulpibus exiguisve muribus in praedam nullo custode iacerent, bis sex adpositi, cumulatim qui bona Christi servarent gravidis procul ostentata canistris.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3244)

SEARCH

MENU NAVIGATION