라틴어 문장 검색

an eorum servitus dubia est, qui cupiditate peculii nullam condicionem recusant durissimae servitutis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 2장 4:1)
Per anfractus deinde obscurissimos egressus in hunc locum me perduxit prolatoque peculio coepit rogare stuprum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 8:4)
Ergo ebrietate discussa in aliud triclinium deducti sumus, ubi Fortunata disposuerat lautitias [suas] ita ut supra lucernas . . . aeneolosque piscatores notaverim et mensas totas argenteas calicesque circa fictiles inauratos et vinum in conspectu sacco defluens.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 73:8)
Non tenuit ultra lacrimas Trimalchio et Rogo inquit Habinna, sic peculium tuum fruniscaris:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:4)
Hoc fuit peculii mei fermentum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 76:17)
Ipse senatus, recti bonique praeceptor, mille pondo auri Capitolio promittere solet, et ne quis dubitet pecuniam concupiscere, Iovem quoque peculio exornat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:14)
Unus ferebat fiscos cum pecunia, Alter tumentes multo saccos hordeo.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Muli duo et vectores.2)
Sic tibi semper honos, sic alta peculia crescent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 230)
venditus insidiis fratrum puer ipse vicissim cratera in farris sacco clam praecipit abdi, utque reos furti Ioseph tenet, auctio fallax proditur, agnoscunt fratrem veniaque pudescunt.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), A fratribus Agnitus Ioseph1)
namque, fatebor enim, dum me Galatea tenebat, nec spes libertatis erat, nec cura peculi:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA I. MELIBOEUS, TITYRUS24)
' an, haec animos aerugo et cura peculi cum semel imbuerit, speremus carmina fingi posse linenda cedro et levi servanda cupresso?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 10:15)
congestis undique saccis indormis inhians et tamquam parcere sacris cogeris aut pictis tamquam gaudere tabellis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: Omnibus, maxime vero avaris, sortem suam gravem esse. 1:8)
mensam poni iubet atque effundi saccos nummorum, accedere pluris ad numerandum:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 3:15)
" Sic," inquis, "sine ullo ad me peculio veniet?"
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 12 10:2)
saccus es.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 77 16:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION