라틴어 문장 검색

Huius generis est plenus Novius, cuius iocus est familiaris "sapiens si algebis, tremes" et alia permulta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 285:13)
Etenim permulta sunt in causis in omni parte orationis circumspicienda, ne quid offendas, ne quo inruas:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 301:1)
Permulta tum vehementissima contentione animi, ingeni, virium ab eo dicta esse constabat sententiamque eam, quam senatus frequens secutus est ornatissimis et gravissimis verbis, ut populo Romano satis fieret, numquam senatus neque consilium rei publicae neque fidem defuisse ab eo dictam et eundem, id quod in auctoritatibus perscriptis exstat, scribendo adfuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 5:1)
Accedit quod orationis etiam genus habent fortasse subtile et certe acutum, sed, ut in oratore, exile, inusitatum, abhorrens ab auribus vulgi, obscurum, inane, ieiunum, ac tamen eius modi, quo uti ad vulgus nullo modo possit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 66:1)
ex qua ipsa tamen permulta nescio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 147:4)
aut inusitatum verbum aut novatum aut translatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 152:3)
Inusitata sunt prisca fere ac vetustate ab usu cotidiani sermonis iam diu intermissa, quae sunt poetarum licentiae liberiora quam nostrae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 153:1)
Nam et commoratio una in re permultum movet et inlustris explanatio rerumque, quasi gerantur, sub aspectum paene subiectio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 202:1)
fiet etiam suavis oratio, cum aliquid aut inusitatum aut inauditum aut novum dicas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 5:1)
natura, ut caelestia, ut divina, ut ea quorum obscurae causae, ut in terris mundoque admirabilia quae sunt, ex quibus similibusque, si attendas, ad augendum permulta suppetunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 16장 2:2)
Ex quo intellegi potest permultis annis ante Homerum fuisse quam Romulum, ut iam doctis hominibus ac temporibus ipsis eruditis ad fingendum vix quicquam esset loci.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 29:1)
possum persequi permulta oblectamenta rerum rusticarum, sed ea ipsa quae dixi sentio fuisse longiora.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 71:1)
Idemque mittit et signa nobis eius generis, qualia permulta historia tradidit, quale scriptum illud videmus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 173:3)
Permulta conlecta sunt ab Antipatro, quae mirabiliter a Socrate divinata sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 177:7)
Habes et respersionem pigmentorum et rostrum suis et alia permulta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 69:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION