도구

도구

라틴어 문장 검색

has rerum formas appellat ἰδέασ ille non intellegendi solum sed etiam dicendi gravissimus auctor et magister Plato, easque gigni negat et ait semper esse ac ratione et intellegentia contineri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 3장 1:1)
erit igitur haec facultas in eo quem volumus esse eloquentem, ut definire rem possit nec id faciat tam presse et anguste quam in illis eruditissimis disputationibus fieri solet, sed cum explanatius tum etiam uberius et ad commune iudicium popularemque intellegentiam accommodatius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 33장 2:1)
sed quia rerum verborumque iudicium in prudentia est, vocum autem et numerorum aures sunt iudices, et quod illa ad intellegentiam referuntur, haec ad voluptatem, in illis ratio invenit, in his sensus artem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 49장1)
Non esse rursus ea dico quae tangi demonstrarive non possunt, cerni tamen animo atque intellegi possunt, ut si usus capionem, si tutelam, si gentem, si agnationem definias, quarum rerum nullum subest quasi corpus, est tamen quaedam conformatio insignita et impressa intellegentia, quam notionem voco.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 5장 2:3)
Dicaearchus quidem et Aristoxenus, quia difficilis erat animi quid aut qualis esset intellegentia, nullum omnino animum esse dixerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 50:5)
Sed ne verbis solum attingamus ea quae volumus ostendere, proponenda quaedam quasi moventia sunt, quae nos magis ad cognitionem intellegentiamque convertant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 68:1)
nam plurimum fide, plurimum veritate, plurimum intellegentia praestat.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 2 3:2)
Intellegentia ex hoc et iudicium acquiritur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 9 3:1)
Haud proponitur ut notitiae colligantur vel nostra satietur curiositas, sed ut dolens conscientia habeatur, in dolorem personalem transformetur id quod in mundo accidit, et ita agnoscatur quale sit opus quod unusquisque conferre possit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 27:4)
Unusquisque nostrum in se personali identitate pollet, ut dialogum instituere cum ceteris et cum Deo ipso valeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 103:2)
Qualitatis novitas quae cuiusdam rei personalis ortum intra materialem universum complectitur, directam Dei actionem, vocationem peculiarem ad vitam nec non ad necessitudinem cuiusdam “Tu” cum altero “tu” requirit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 103:4)
Propriae amicitiae cum Deo historia in quodam geographico loco usque succrescit, qui perquam personale fit signum, atque in unoquoque nostrum memoria residet locorum, permultum iuvantium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 107:4)
“Si amittitur personalis et socialis sensus novam vitam admittendi, aliae etiam formae admissionis ad vitam socialem idoneae exarescunt”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 158:3)
Oportet opus locus sit huius multiplicis progressionis personalis, in qua multae vitae rationes agitantur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 167:5)
Opus necessitas est, pars sensus vitae hac in terra, iter maturitatis, progressionis hominis atque personalis perfectionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION