라틴어 문장 검색

nullum eorum perstat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 33:5)
Qui non irascitur, inconcussus iniuria perstitit, qui irascitur, motus est.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 154:4)
Quam multa sint timenda, si perstas, vide:
(세네카, 메데아 7:30)
Hic ipse, quo nunc contumax perstas, amor
(세네카, Troades 608:1)
"non semel oblatis temptavit fascibus illum Aetio rapere aula suo, sed perstitit ille, maior honoratis:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 57)
"invicti perstant animoque supersunt iam prope post animam, tales te teste fugavit et laudante viros, quisnam ferat?"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 102)
hac longum florens animi morumque iuventa Iliacos aequare senes et vincere persta, quos pater Elysium, genetrix quos detulit annos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris27)
mox et Romuleam stirpem proceresque futuros instruis inque patrum vestigia ducere perstas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum58)
"quodsi adeo perstas, ultro tibi, saeve, triumphum detulimus:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권252)
"ne perstate animis, te deprecor, hostis - quamquam, haec ira sinat, nec tu mihi sanguine longe - , te, gener, et iubeo;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권232)
nihil illa diu, sed in ora mariti deicit inque suos pariter velamina vultus, capta metu subito paulumque oblita doloris, hoc magis increpitans suspecta silentia perstat Antigone, comitemque premens ipsamque;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권173)
alii perstantes in patria trepidi pauperem uitam in montibus, siluis, uel rupibus arduis suspecta semper mente agebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XV. 1:14)
Non frustra quidam iam nunc in limine perstat Sedulus ac crebro prospicit ac refugit, Et simulat transire domum, mox deinde recurrit, Solus et ante ipsas excreat usque fores.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 537)
Et tamen, utcumque est, siue illi uera moneri, mendaci somno credere siue uolent, efficiat uanos noctis Lucina timores et frustra inmeritum pertimuisse uelit, si mea nec turpi mens est obnoxia facto nec laesit magnos impia lingua deos.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 46)
ubi cum deprecantibus primoribus patrum atque universo senatu perstaret in incepto immitis animus, tum pater M. Fabius quando quidem inquit, apud te nec auctoritas senatus nec aetas mea, cui orbitatem paras, nec virtus nobilitasque magistri equitum a te ipso nominati valet nec preces, quae saepe hostem mitigavere, quae deorum iras placant, tribunos plebis appello et provoco ad populum eumque tibi,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 464:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION