라틴어 문장 검색

Quidni tu, mi Lucili, maximum putes instrumentum beatae vitae hanc persuasionem, unum bonum esse, quod honestum est ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 74 1:1)
sed manebit illi persuasio eadem, nihil illorum malum esse nec dignum, ad quod mens sana deficiat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 74 31:6)
His adversantibus, quae nobis offundit longa persuasio, fortiter pati mortem quidni gloriosum sit et inter maxima opera mentis humanae ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 17:1)
Qua oratione hunc timendi consensum, quibus ingeni viribus obnixam contra te persuasionem humani generis avertis ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 23:6)
" Concedo per se efficacia praecepta non esse ad evertendam pravam animi persuasionem;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 21:3)
Ingenii vis praeceptis alitur et crescit novasque persuasiones adicit innatis et depravata corrigit."
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 30:3)
decretis agendum est, ut revellatur penitus falsorum recepta persuasio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 34:2)
Ergo infigi debet persuasio ad totam pertinens vitam:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 44:1)
Qualis haec persuasio fuerit, talia erunt, quae agentur, quae cogitabuntur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 44:3)
Quae res communem sensum facit, eadem perfectum, certa rerum persuasio;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 62:1)
Utor hac publica persuasione:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 6:5)
Verbum quidem ipsum persuasione quadam et consensu iam asperius ad aures venit et audientis tamquam triste et execrabile ferit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 25:3)
Hoc modo una efficietur vis ac potestas concors sibi et ratio illa certa nascetur non dissidens nec haesitans in opinionibus comprensionibusque nec in persuasione, quae cum se disposuit et partibus suis consensit et, ut ita dicam, concinuit, summum bonum tetigit.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 41:1)
ipsam illam dissimulationem tribulosissimam fore, quo facilius exitiosam suscitarent illi persuasionem securitatis.1 quibus agnitis proripit sese atque in convicia subita prorumpens:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Vincentio suo salutem 6:5)
Cum haec illis sanctae voces praeminarentur, eadem semper omnes ingerebant fore uti sub extimis curriculis saeculi ex omni iam gente et populo et loco cultores sibi adlegeret deus multo fideliores in quos gratiam transferret, pleniorem quidem ob disciplinae auctioris capacitatem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION