라틴어 문장 검색

Expulit hanc sanguis, seque eiaculatus in altum emicat et longe terebrata prosilit aura.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:18)
Quaerenti iterumque vocanti, sicut erat sparsis furiali caede capillis, prosiluit Ityosque caput Philomela cruentum misit in ora patris:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 49:6)
prosiliunt, aut si prohibent consistere vires, corpora devolvunt in humum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 48:14)
cum quis simul ipse parabat ire, sed Alcyone coniunx excita tumultu prosilit et, nondum totos ornata capillos, disicit hos ipsos, colloque infusa mariti, mittat ut auxilium sine se, verbisque precatur et lacrimis, animasque duas ut servet in una.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 45:4)
Prosiluit terraque ferox sua viscera traxit tractaque calcavit calcataque rupit et illis crura quoque inpediit et inani concidit alvo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 40:8)
Hic fontes natura novos emisit, at illic clausit, et antiquis tam multa tremoribus orbis flumina prosiliunt aut excaecata residunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 24:9)
prosiluit pavidus deiecto antistite princeps marmoreum fugiens nullo comitante sacellum, dum tremefacta cohors dominique oblita supinas erigit ad caelum facies atque invocat Iesum, iamne piget facti?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3157)
suetus antro bustuali sub catenis frendere, mentis inpos, efferatis percitus furoribus prosilit fuitque supplex, Christum adesse ut senserat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae29)
vidit et ipse satelles avem feminae ab ore meare palam, obstupefactus et adtonitus prosilit et sua gesta fugit, lictor et ipse fugit pavidus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Eulaliae Beatissimae Martyris.49)
prosiluere alacres cursu rapido simul trecenti, gurgite pulvereo mersos liquor aridus voravit praeeipitemque globum fundo tenus inplicavit imo.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.28)
letum versatile et anceps lubricat incertos dubia sub imagine visus, cum subito in medium frendens Operatio campum prosilit auxilio sociis, pugnamque capessit militiae postrema gradu, sed sola duello inpositura manum, ne quid iam triste supersit.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1159)
quidnam hic properans prosilit?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 722)
Inde, ubi clara dedit sonitum tuba, finibus omnes, haud mora, prosiluere suis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 7:8)
Ennius ipse pater numquam nisi potus ad arma prosiluit dicenda.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 194)
iamque dies aderat, nil cum procedere lintrem sentimus, donec cerebrosus prosilit unus ac mulae nautaeque caput lumbosque saligno fuste dolat:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Iter quoddam suum Roma Brundusium usque singulari cum festivitate describit.16)

SEARCH

MENU NAVIGATION