라틴어 문장 검색

Ita velim me promerentem ames dum vivas mi pater, Ut me hoc delictum admisisse in me id mihi vehementer dolet, Et me tui pudet.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 5122)
Ego Charine neutiquam officium liberi esse hominis puto Cum is nihil promereat postulare id gratiae adponi sibi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 194)
Idem hoc tibi quod bene promeritus fueris conduplicaverit.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 3, scene 2106)
"Ego te, quae plurima fando enumerare vales, numquam, regina, negabo promeritam;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 14:4)
ego autem tibi hoc confirmo, esse neminem, nisi aliqua necessitudine competitorum alicui tuorum sit adiunctus, a quo non facile si contenderis impetrare possis ut suo beneficio promereatur se ut ames et sibi ut debeas, modo ut intellegat te magni aestimare ex animo agere, bene se ponere, fore ex eo non brevem et suifragatoriam sed firmam et perpetuam amicitiam.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 7장 2:1)
si vero etiam praesidi se aliquid sibi constituere putant, non amittunt occasionem promerendi.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 7장 8:4)
plurimum tamen ad commendationem facit, sive in conciliandis agentis moribus sive ad promerendum actioni favorem sive ad levandum varietate fastidium sive ad quaedam vel decentius indicanda vel tutius.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 22:3)
Huius facienda est gratia amico et quemcumque amicum sis promerendo facturus ;
(세네카, 행복론, Liber II 7:2)
Hunc promereor, illi reddo ;
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 123:3)
qualescumque mihi semper mansere fideles, semper et effectus promeruere bonos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 236)
Amphitryoniaden perhibet veneranda vetustas, dum relevat terras, promeruisse polos.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Imperatorem Maiorianum 1)
quis superos metuens pariter tot templa, tot aras promeruisse datur?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum32)
sed meliore via dextros tua vota marito promeruere deos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam30)
"nequit iram explere potestas, illam et nocturno circum stridore volantes impastae fugistis aves, rabidamque canum vim oraque sicca ferunt trepidorum inhiasse luporum, saevior in miseros, fatis ultricis ademptae Delius insurgit, summaque biverticis umbra Parnassi residens arcu crudelis iniquo pestifera arma iacit, camposque et celsa Cyclopum tecta superiecto nebularum incendit amictu, labuntur dulces animae, Mors fila Sororum ense metit captamque tenens fert manibus urbem, quaerenti, quae causa, duci, quis ab aethere laevus ignis et in totum regnaret Sirius annum, idem auctor Paean rursus iubet ire cruento inferias monstro iuvenes, qui caede potiti, fortunate animi longumque in saecula digne promeriture diem!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권213)
"diva potens nemorum, tibi enim hic, tibi crinis honori debitus, eque tuo venit haec iniuria voto, si bene quid genetrix, si quid venatibus ipse promerui, ne, quaeso, sinas hoc omine Thebas ire nec Arcadiae tantum meruisse pudorem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권241)

SEARCH

MENU NAVIGATION