라틴어 문장 검색

Eadem est logica quae sexu ad parvulos abutendos inducit, vel ad seniores derelinquendos quippe qui utilitatibus propriis inutiles sint.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 162:2)
Cum quis non discit sistere ad pulchrum percipiendum et aestimandum, non est mirum omnia converti in res quibus uti et abuti minime metuit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 274:3)
Nam in prologis scribundis operam abutitur, Non qui argumentum narret, sed qui malevoli Veteris poetae maledictis respondeat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act prologue, scene 03)
iam si minor in eligendis custodum vel praeceptorum moribus fuit cura, pudet dicere, in quae probra nefandi homines isto caedendi iure abutantur, quam det allis quoque nonnunquam occasionem hic miserorum metus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 116:1)
quo usque tandem abutere?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 78:1)
et, quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 54:5)
quanto enim magis ardet quam si diceretur, diu abuteris patientia nostra, et patent tua consilia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 55:1)
quippe, quas honeste habere licebat, abuti per turpitudinem properabant.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 13장4)
Itaque censuit pecunias eorum publicandas, ipsos per municipia in custodiis habendos, videlicet timens, ne, si Romae sint, aut a popularibus coniurationis aut a multitudine conducta per vim eripiantur.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 52장25)
Alia interim crudelia, inhumana praetereo, quod ne tamquam hominibus quidem, sed tamquam iumentis abutimur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 47 5:3)
' " Cum hoc dicimus, laudamus nos et, ut factum nostrum comprobemus, gratias agentium verbis abutimur.
(세네카, 행복론, Liber V 60:4)
alioqui, ubi quiescenti paria metuuntur, incurrere in pericula iuvat et aliena anima abuti.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 77:5)
Quanto iustius iubet hominibus liberis, ingenuis, honestis non ut mancipiis abuti sed ut his, quos gradu antecedas quorumque tibi non servitus tradita sit, sed tutela.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 108:3)
Nunc profecto consentire decebat ad aequum bonumque expulsa alieni cupidine, ex qua omne animi malum oritur, pietatem integritatemque cum fide ac modestia resurgere et vitia diuturno abusa regno dare tandem felici ac puro saeculo locum.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 5:1)
Corporibus nostris impotenter, contumeliose, crudeliter abutetur.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 57:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION