라틴어 문장 검색

18. Iohannes namque, regius primogenitus tuus et rex, quem, post diei orientis occasum, mundi successiva posteritas prestolatur, nobis est alter Ascanius, qui vestigia magni genitoris observans, in Turnos ubique sicut leo deseviet et in Latinos velut agnus mitescet. 19.
(단테 알리기에리, Epistolae 54:1)
ut, quemadmodum de labore antiquorum ditati sunt, ita et ipsi posteris prolaborent, quatenus ab eis posteritas habeat quo ditetur. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 1:3)
unde pergamenarum nomen ad hanc usque diem tradente sibi invicem posteritate servatum est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 2:9)
sterilitatem alvi fecunditate mutavit, tu luctuosam fecunditatem vitalibus liberis conmutasti.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 3:5)
Nil erit ulterius quod nostris moribus addat posteritas, eadem facient cupientque minores, omne in praecipiti vitium stetit, utere velis, totos pande sinus, dicas hic forsitan
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I62)
nobilis hic, quocumque venit de gramine, cuius clara fuga ante alios et primus in aequore pulvis, sed venale pecus Coryphaei posteritas et Hirpini, si rara iugo victoria sedit;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII31)
Igitur ubi semel se in Hispania movit illa gravis et luctuosa Punici belli vis atque tempestas destinatumque Romanis iam diu fulmen Saguntino igne conflavit, statim quodam impetu rapta medias perfregit Alpes et in Italiam ab illis fabulosae altitudinis nivibus velut caelo missa descendit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 9:1)
Nam quotiens incipiente anno dies coepit qui addictus est nundinis, omnis ille annus infaustus casibus luctuosus fuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 17:1)
Qui enim moriens poema suum legavit igni quid nisi famae suae posteritati subtrahendo curavit?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 6:3)
Qua posteritas in saecula mittet Septimium fama?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 6:44)
Scis igitur, quantas hominum mors falsa querellas Moverit, et frueris posteritate tua.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XLVII5)
compagibus ambages et compages antiqui tantum dicebant, posteritas admisit ut etiam compago dicatur:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2933)
gemitu ut ostendat, luctuosam rem se esse dicturum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 3231)
cuius ut exstaret memoria, in luctuosam arborem, id est cupressum, mutatus est, quae defunctis adhibetur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 6412)
hev disiungendum ab interrogatione, ut separatim luctuosa vox audiatur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 3171)

SEARCH

MENU NAVIGATION