살아있는 라틴어 : 문장 검색

Erasistratus primo tribus vini guttis aut quinis aspergendam potionem esse dixit, deinde paulatim merum adiciendum.

At si inanis est homo, et crura eius contrahuntur, interponenda potio apsinthi est.

postero die utique a potione abstinere, die tertio utique in balneum ire;

Nisi finito vero tormento recte neque cibus neque potio adsumitur.

cibos potionesque eas, quae adstringunt alvum . . . Si vetustior morbus est, ex inferioribus partibus tepidum infundere vel tisanae cremorem vel lac vel adipem liquatam vel medullam cervinam vel oleum vel cum rosa butyrum vel cum eadem album crudum ex ovis vel aquam, in qua lini semen decoctum sit, vel si somnus non accedit, vitellos cum aqua, in qua rosae floris folia cocta sint:

Si pluribus diebus nihil remedia alia iuverunt vetusque iam vitium est, aquae bene frigidae potio adsumpta ulcera adstringit et initium secundae valetudinis facit.

Sed ubi venter suppressus est, protinus ad calidam potionem revertendum est.

At si sanguis profluit, cibit potionesque esse debent, quae adstringant.

et cibos potionesque adsumat, quae alvum adstringunt;

Interpositis deinde tribus horis duas potiones sumat;

Potio esse debet egelida et frigidae propior;

si mansit, abstinere non solum a cibo sed etiam a potione.

Frigidam autem adsidue potionem esse debere contra priores auctores Asclepiades affirmavit, et quidem quam frigidissimam.

Quod genus significo, quotiens potionem dandam esse dico, quae astringat.

Praeter haec in omnibus vesicae doloribus idoneae potiones sunt, quae ex odoribus fiunt, id est spica nardi, croco, cinnamo, casia, similibusque.