라틴어 문장 검색

Persius hic permagna negotia dives habebatClazomenis et iam litis cum Rege molestas,durus homo atque odio qui posset vincere Regem, confidens, tumidus, adeo sermonis amari,Sisennas, Barros ut equis praecurreret albis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 07장2)
"Interea - ut usu nosse perfacile est - anus quaedam annis pannisque obsita praecurrit, ut alterum nummum acciperet;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:37)
Extemporalis est dictio et tanta ad lumen lucernulae facultate perfusa, ut notariorum manus lingua praecurreret et signa ac furta verborum volubilitas sermonis obrueret.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 12:3)
Illud in his rebus ne te deducere vero possit, quod quidam fingunt, praecurrere cogor.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 12:1)
Quin etiam finis dum vitae vertitur intra, saepe aliqua tamen e causa labefacta videtur ire anima ac toto solui de corpore [tota] et quasi supremo languescere tempore voltus molliaque exsangui cadere omnia [corpore] membra.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 15:1)
denique Democritum post quam matura vetustas admonuit memores motus languescere mentis, sponte sua leto caput obvius optulit ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:8)
Sed quibus haec rebus novitas confiat et unde perturbari anima et corpus languescere possit, expediam:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:1)
et quoniam non est quasi quod suffulciat artus, debile fit corpus languescuntque omnia membra, bracchia palpebraeque cadunt poplitesque cubanti saepe tamen summittuntur virisque resolvunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:10)
et tamen ipsa suo si fulget luna nitore, cur nequeat certa mundi languescere parte, dum loca luminibus propriis inimica per exit?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 28:5)
Purpureus veluti cum flos succisus aratro Languescit moriens, lassove papavera collo Demisere caput, pluvia cum forte gravantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 13:1)
cum hunc offeratis, ut opinor, non quasi digestu faciliorem, sed quasi minus adpetendum, ut horrore uniformis alimoniae edendi desiderium languesceret, quasi multis concoquendis per infirmitatem non sufficiente natura.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 12:2)
Quid ergo accusas varietatem quasi gulae irritamentum, cum salus sit hominis vigere adpetentiam, qua deficiente languescit et periculo fit propior?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 29:4)
Ergo vertigine turbatum et simul agitatis humoribus oppressum languescit et ministerium suum deserit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 5:2)
Sic deflagrare minaces Incassum et vetito passus languescere bello, Substituit merso dum nox sua lumina Phoebo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:18)
Discrimina postquam Adventare ducum, supremaque proelia vidit, Casuram et fati sensit nutare ruinam, Illa quoque in ferrum rabies promptissima paullum Languit, et casus audax spondere secundos Mens stetit in dubio, quam nec sua fata timere, Nec Magni sperare sinunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 3:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION