도구

도구

라틴어 문장 검색

Nec Oze presumptio quam obiectandam quis crederet, quasi temere prorumpentem me inficit sui tabe reatus;
(단테 알리기에리, Epistolae 77:9)
4. Nec reor, amici nomen assumens, ut nonnulli forsitan obiectarent, reatum presumptionis incurrere, cum non minus dispares connectantur quam pares amicitie sacramento.
(단테 알리기에리, Epistolae 92:1)
Praemonitus periculum, cui copias caputque suum objectabat, milites provinciales, suos praecedere nolebat, ut sylvas insidiasque explorarent, sed consilium tam salutare sprevit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.85)
Cum reliquis Novum Eboracum speciem praebebat defendendi, etsi, revera, illud relinquendum potius quam exercitum periculis objectandum decreverat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.36)
nominis Britannici virtutisque bellicae majorum haud immemores, fortiter resistebant, at, eorum duce occiso, plerique milites, interfecto imperatore, haud jam amplius certare, aut vitas hostium telis objectare volebant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT NONUM.29)
multique, patriam periculo objectare, quam Gallis suppetias non ferre, maluere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.16)
Temporibus difficillimis, famam bene partam periculo objectabat, officioque recte integreque fungi, quam famae inepte servire, malebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.147)
heri illi dico, qui, patria, amicis, conjuge charissima, relictis, ad libertatem non Americanorum tantum, sed generis, etiam, humani, tutandam, properavit, vitamque periculis omnibus objectare, libertatis causa, non recusavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.130)
Iule Flore, quibus terrarum militet orisClaudius Augusti priuignus, scire laboro.
(호라티우스의 첫번째 편지, 031)
Si privignus languent et condoluerit caput, infamaberis ut venefica.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 12:25)
Hippomanes carmenque loquar coctumque venenum privignoque datum?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI58)
nemo repugnet, nemo vetet, iam iam privignum occidere fas est.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI304)
sed omnes illius cardinis populos, Breunos, Vcennos atque Vindelicos, per privignum suum Claudium Drusum pacavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM NORICUM 1:2)
Nam, cum ab hospite suo P. Mallio rogaretur ut decurionatum privigno eius expediret, adsistente frequentia disict:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 11:2)
Nam postquam frustra precibus Cornelia nautas Privignique fugam tenuit, ne forte repulsus Litoribus Phariis remearet in aequora truncus, Ostenditque rogum non iusti flamma sepulchri:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:23)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION