도구

도구

라틴어 문장 검색

etsi commentario, quem de uita sua summatim breuiterque composuit, ausus est scribere Seianum se punisse, quod comperisset furere aduersus liberos Germanici filii sui;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 61장 1:4)
commentarios ad matris fratrumque suorum causas pertinentis, ne cui postmodum delatori aut testi maneret ullus metus, conuectos in forum, et ante clare obtestatus deos neque legisse neque attigisse quicquam, concremauit;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 15장 4:3)
praeter commentarios et acta Tiberi Caesaris nihil lectitabat;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 20장 1:3)
Dividitur ergo ista pars, seu tertia cantica, que Paradisus dicitur, principaliter in duas partes, scilicet in prologum et partem executivam.
(단테 알리기에리, Epistolae 110:3)
44. De parte prima est sciendum quod, quamvis communi ratione dici posset exordium, proprie autem loquendo non debet dici nisi prologus;
(단테 알리기에리, Epistolae 111:1)
quod Philosophus in tertio Rhetoricorum videtur innuere, ubi dicit quod "proemium est in oratione rhetorica, sicut prologus in poetica, et preludium in fistulatione". 45.
(단테 알리기에리, Epistolae 111:2)
Ergo presens prologus dividitur in partes duas:
(단테 알리기에리, Epistolae 111:7)
Cum ergo materia circa quam versatur presens tractatus sit admirabilis, et propterea ad admirabile reducenda ista tria intenduntur in principio exordii, sive prologi.
(단테 알리기에리, Epistolae 112:3)
Viso igitur de bonitate ac perfectione prime partis prologi, ad litteram accedatur.
(단테 알리기에리, Epistolae 112:14)
88. Hec est sententia secunde partis prologi in generali.
(단테 알리기에리, Epistolae 126:1)
89. In parte vero executiva, que fuit divisa iuxta totum prologum, nec dividendo nec sententiando quicquam dicetur ad presens, nisi hoc, quod ubique procedetur ascendendo de celo in celum, et recitabitur de animabus beatis inventis in quolibet orbe, et quod vera illa beatitudo in sentiendo veritatis principium consistit;
(단테 알리기에리, Epistolae 127:1)
Nunc argumentum quod huic operi dedimus velut sub quodam prologi habitu dicemus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 16:1)
Iunius Maium sequitur, aut ex parte populi, ut supra diximus, nominatus, aut, ut Cingius arbitratur, quod Iunonius apud Latinos ante vocitatus diuque apud Aricinos Praenestinosque hac appellatione in fastos relatus sit, adeo ut, sicut Nisus in Commentariis fastorum dicit, apud maiores quoque nostros haec appellatio mensis diu manserit, sed post detritis quibusdam litteris ex Iunonio Iunius dictus sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 30:1)
unde se et Laberius a Caesare coactum in prologo testatur his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 2:3)
Auritos lepores non Maro primus usurpat, sed Afranium sequitur qui in prologo ex persona Priapi ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 6:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION