라틴어 문장 검색

Pro omnibus vero prædictis libentius verba fundas utilia, scilicetpro Dei servitio et humano commodo et amici utilitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 79:2)
recens dolor libenter ad se consolationeminducit, inveteratus vero deridetur, nec immerito:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 9:32)
"Bonus lector humilisese debet et mansuetus et a curis malis et voluptatum illecebris prorsusalienus, diligens et sedulus, ut ab omnibus libenter discat, et nunquamde scientia sua præsumat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 70:5)
Quia igitur meum consilium hbere desideras, primo videamus, quid sitconsilium (XI a), unde dicatur (XI b), quomodo componatur (XI c), a quibuspostulandum sit consilium (XI d Ņ XVII) quorum consilium sit vitandum (XVIIIŅ XXV), quomodo sit examinandum (XXVI), quando et qualiter sit assumendum(XXVII), quando et qualiter sit retinendum (XXVIII), et quando sit mutandumconsilium vel promissum (XXIX).
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 75:1)
et quod ei placere credunt, id libenter dicere conantur, etmagis, illius voluntatem respiciendo, illi applaudunt, quam quod ei displiceat, licet utile sit, dicere velint;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 101:3)
Quando consilium vel promissum possit vel debeat mutari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 156:1)
Nunc superest videre, quando consilium vel promissum mutari possit veldebeat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 157:1)
"Nec promissa servanda sunt, quæ sunt hijs, quibus promiseris, inutilia:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 162:3)
Volentes igitur tuis consiliisacquiescere atque præceptis domini Melibei in omnibus et per omnia, sicut dixisti, libentissime obedire tuam benignitatem flexis genibus exoramus, ut quod verbis dixisti bonis sanctisque operibus inter nos et dominum Melibeumdebeas adimplere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:9)
Libenter enim debemus in eos inspicere et eorum misereri, alioquin caritas Dei in nobis non esset.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 4:6)
Orare eciam debemus, pro egenis et pauperibus, presides et divites et consules iusticie et aliosiurisdictionem habentes et in causis eorum libenter assister.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:14)
libentius enim oramus incausis divitum pro peccunia, quam in causis Dei et pauperum pro vita eterna, quod esse non deberet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 7:16)
Libenter itaque debemus illos tangere et de lecto adlectum transportare et ad necessaria illos adiuvare et eciam cecis porrigere manum quandoque, et etiam, ad exemplum levite,vulneratos super iumentum illo adiuvare et commendare illos stabulario.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 8:10)
Libenter itaque debetis istos pauperes et alios convocare et pascere et de vestra habundantia illis largiri, ut per preces et orationes suasrecipiat vos in eterna tabernacula, secundum verbum Domini dicentis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 5:1)
Quare mendicos et pauperes ac debiles, orphanos etviduas ac miserabiles personas, libentissime, gratis et non per pecuniamjuvare debemus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 26:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION