라틴어 문장 검색

Habitu, victu, instructu, sensu, ipso denique sermone proavis renuntiastis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 6장 8:3)
Persuasum quis habeat, ne forte bubulam de aliquo proavo suo obsonet?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 48장 1:2)
Erat autem natione Romanus, a patre Gordiano, genus a proauis non solum nobile, sed et religiosum ducens.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 1:4)
proavum enim suum Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 521:1)
enimvero id auditu etiam dicere indignum esse Hegesianax, Thraciae et Chersonesi urbibus arceri Antiochum cum, quae Seleucus, proavus eius, Lysimacho rege bello victo et in acie caeso per summum decus parta reliquerit, pari cum laude eadem ab Thracibus possessa, partim armis receperit Antiochus, partim deserta, sicut ipsam Lysimachiam, et revocatis cultoribus frequentaverit et, quae strata ruinis atque incendiis erant, ingentibus impensis aedificaverit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 652:1)
si sibi Antiochus pulchrum esse censet, quas urbes proavus belli iure habuerit, avus paterque numquam usurpaverint pro suis, eas repetere in servitutem, et populus Romanus susceptum patrocinium libertatis Graecorum non deserere fidei constantiaeque suae ducit esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 658:1)
ibi mei sunt maiores siti, pater, avos, proavos, abavos.
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 2, scene 452)
pater, avos, proavos, abavos, atavos, tritavos quasi mures semper edere alienum cibum, neque edacitate eos quisquam poterat vincere;
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 1, scene 23)
Mirum quin ab avo eius aut proavo acciperem, qui sunt mortui.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 4, scene 2253)
proavosque sane 'proavos' appellando cognationem declarat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 1291)
testor maiorum cineres tibi, Roma, colendos, sub quorum titulis, Africa, tunsa iaces, et Persen proauo stimulantem pectus Achille, quique tuas proauo fregit Achille domos, me neque censurae legem mollisse nec ulla labe mea uestros erubuisse focos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1126)

SEARCH

MENU NAVIGATION