도구

도구

라틴어 문장 검색

est autem ipsa quoque adiectionis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 209:1)
illa nimia quorundam fuit observatio, ut vocabula verbis, verba rursus adverbiis, nomina appositis et pronominibus essent priora;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 281:3)
ratio adiectione, detractione, mutatione;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 404:3)
iam vero si litura aut adiectio aliqua atque mutatio interveniat, signa sunt quaedam, quae intuentes deerrare non possumus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 127:3)
non in demonstrandis locis ac personis adverbiorum atque pronominum obtinent vicem?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 234:2)
Opto tibi tui facultatem, ut vagis cogitationibus agitata mens tandem resistat et certa sit, ut placeat sibi et intellectis veris bonis, quae, simul intellecta sunt, possidentur, aetatis adiectione non egeat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 32 5:1)
Fluunt enim et in assidua deminutione atque adiectione sunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 22:7)
Quemadmodum summum bonum adiectionem non recipit (quid enim supra summum erit ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 20:4)
Supervacua mihi haec videtur adiectio, quia causae divinorum humanorumque pars divinorum sunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 89 5:4)
Deinde calor non adiuvatur adiectione caloris, ut caleat;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 109 9:6)
Quaedam post multa incrementa ultima demum vertit adiectio et novam illis aliamque quam in qua fuerunt, condicionem inprimit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 118 16:2)
Summa adiectio quare plurimum facit vel exigua ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 118 16:4)
At nunc exigui temporis adiectio fastigio illum suo depulit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 119:4)
Nunc annorum adiectio paucissimorum virum libertati non suae tantum sed publicae natum coegit Caesarem fugere, Pompeium sequi.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 121:3)
sed fecit quod solebat, ut sententiam adiectione superuacua atque tumida perderet;
(세네카, Suasoriae, chapter 1 16:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION