도구

도구

라틴어 문장 검색

est enim ius iurandum affirmatio religiosa;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 135:4)
Fides alma apta pinnis et ius iurandum Iovis!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 135:8)
Qui ius igitur iurandum violat, is Fidem violat, quam in Capitolio vicinam Iovis optimi maximi, ut in Catonis oratione est, maiores nostri esse voluerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 135:9)
Est autem ius etiam bellicum fidesque iuris iurandi saepe cum hoste servanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 138:1)
cum hoc nec fides debet nec ius iurandum esse commune.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 138:6)
Nullum enim vinculum ad astringendam fidem iure iurando maiores artius esse voluerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 144:4)
Id indicant leges in duodecim tabulis, indicant sacratae, indicant foedera, quibus etiam cum hoste devincitur fides, indicant notiones animadversionesque censorum, qui nulla de re diligentius quam de iure iurando iudicabant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 144:5)
At ille, ut ingressus est, confestim gladium destrinxit iuravitque se illum statim interfecturum, nisi ius iurandum sibi dedisset se patrem missum esse facturum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 145:7)
Tantum temporibus illis ius iurandum valebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 145:10)
Sed, ut laudandus Regulus in conservando iure iurando, sic decem illi, quos post Cannensem pugnam iuratos ad senatum misit Hannibal se in castra redituros ea, quorum erant potiti Poeni, nisi de redimendis captivis impetravissent, si non redierunt, vituperandi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:1)
reditu enim in castra liberatum se esse iure iurando interpretabatur, non recte;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 147:5)
C. Acilius autem, qui Graece scripsit historiam, plures ait fuisse, qui in castra revertissent eadem fraude, ut iure iurando liberarentur, eosque a censoribus omnibus ignominiis notatos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 149:1)
neque reges ex hac civitate exigi neque tribunos plebis creari neque plebiscitis totiens consularem potestatem minui neque provocationem, patronam illam civitatis ac vindicem libertatis, populo Romano dari sine nobilium dissensione potuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 199:3)
tum exacti in exilium innocentes, tum bona direpta multorum, tum annui consules, tum demissi populo fasces, tum provocationes omnium rerum, tum secessiones plebei, tum prorsus ita acta pleraque, ut in populo essent omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 102:8)
idemque, in quo fuit Publicola maxime, legem ad populum tulit eam, quae centuriatis comitiis prima lata est, ne quis magistratus civem Romanum adversus provocationem necaret neve verberaret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 85:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION