도구

도구

라틴어 문장 검색

Igitur quia pium studium habetis scripturas audire et frequenter loqui de nostro Redemptore, siue etiam scire de Antichristi impietate et persecutione, necnon et potestate eius et generatione, sicut mihi, seruo nostro, dignata estis precipere, uolui aliqua uobis scribere et de Antichristo ex parte certam reddere, quamuis non indigeatis a me hoc audire, quia apud uos habetis prudentissimum pastorem, dominum Roriconem, clarissimum speculum totius sapientie atque eloquentie ac ualde necessarium nostra etate.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 1:7)
quidquid sine caelestium litterarum sale, ac dulcissimi illius nominis condimento, quamvis subtiliter disputatum legero vel audiero, nec sapidum mihi potest esse nec lucidum.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:26)
Ex ipsa tamen diffinitione, quamvis forte tibi minus videatur esse perfecta, intellegere utcumque poteris quid sit amicitia. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:15)
Quamvis de nullius virtutis acquisitione desperandum sit christiano, cui quotidie ex Evangelio vox divina resultat:
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:53)
et quamvis inter has virtutes magna sit differentia, in eo tamen quod virtutes sunt, nonnulla est convenientia.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:27)
Quamvis si ea quae de amicitia dicta sunt diligenter advertas, invenies eam sapientiae sic vicinam vel infertam, ut pene dixerim amicitiam nihil aliud esse, quam sapientiam. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:29)
quamvis nonnumquam amicum inconsiderato sermone, vel actu, vel zelo minus discreto offendant.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:39)
prospice famae, nec umquam amicitiae eius prodas secreta, quamvis tua ipse prodiderit.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:30)
Multa sunt alia quibus probatur fides amici, quamuis in sinistris maxime.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:19)
quamvis nec illi affectus defuerit, nec illum ratio deseruerit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:14)
Sed quamuis artificii enormitas imperitiam accuset artificis, in adulterino opere imperitie uestigium manus relinquat opificis, opus tamen sui ueniam deprecatur erroris, cum tenuis humane rationis igniculus multis ignorantie obnubiletur erroribus, humani ingenii scintilla multas erroris euanescat in nebulas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 1:3)
Quare ad hoc opus non nauseantis animi fastidio ductus, non indignationis tumore percussus, sed delectatione nouitatis illectus, lector accedat, ut, quamuis liber uernantis eloquii purpuramento non floreat et fulgurantis sententie sydere non clarescat, tamen in fragilis calami tenuitate mellis possit suauitas inueniri et arescentis riuuli modicitate sitis ariditas temperari;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 1:4)
quamuis Nescio quid presigne gerat, tamen huius ad unguem Non poterat reliquis facies equare decorem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 8:2)
Non tamen a tanto debet secedere uoto Instans propositum nec citra prelia uinci, Quamuis ad tantas operas tantumque laborem Nature suspiret opus citraque residat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 6:4)
Et quamuis ferrum soleat torpere rigore Frigoris et brume soleat redolere pruinam, Hoc hyemem nescit, frigus natale relinquens, Vsurpatque sibi risus et gaudia ueris Et faciem prati pretendit ymagine florum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 10:13)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION