라틴어 문장 검색

Inventam deinde - quippe a multis simul erat requisita - vulneri inposuit, protinusque dolore finito intra breve spatium cicatrix quoque obducta est.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 8장 31:2)
prominent ungues numquam recisi, comae hirsutae et intonsae sunt.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 10장 14:2)
nam ut ferula caedas meritum maiora subire verbera, non vereor, cum dicas esse paris resfurta latrociniis et magnis parva minerisfalce recisurum simili te, si tibi regnumpermittant homines.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장69)
Ibi paulatim virili habitu veste mutata in cicatricem vulnus obducitur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 14:2)
Stilus ipse quasi sentiens et cera subtristior vel rubigine vel situ obducitur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 1:11)
Scire velim, quare totiens mihi, Naevole, tristis occurras, fronte obducta ceu Marsya victus, quid tibi cum vultu, qualem deprensus habebat Ravola, dum Rhodopes uda terit inguina barba?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX1)
Caput eius recisum cum dextera manu ad regem reportatum ludibrio fuit, neque indigno.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PARTHICUM 10:3)
nunc obsidione castrorum, quae sedecim milium vallo obduxerat - sed quid iis obesset obsidio, qui patente mari omnibus copiis abundarent?
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 39:1)
verum sic quoque civitas lacrimas tenere non potuit, cum recisum Ciceronis caput in illis suis rostris videret, nec aliter ad videndum eum, quam solebat ad audiendum, concurreretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, TRIUMVIRATUS 5:2)
Aliis oculos, aliis manus amputabant, uni os obsutum, recisa prius lingua, quam in manu tenens barbarus
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM GERMANICUM 17:1)
quod super est arvi, tamen id natura sua vi sentibus obducat, ni vis humana resistat vitai causa valido consueta bidenti ingemere et terram pressis proscindere aratris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:5)
Quod superest, quoniam magni per caerula mundi qua fieri quicquid posset ratione resolvi, solis uti varios cursus lunaeque meatus noscere possemus quae vis et causa cieret, quove modo [possent] offecto lumine obire et neque opinantis tenebris obducere terras, cum quasi conivent et aperto lumine rursum omnia convisunt clara loca candida luce, nunc redeo ad mundi novitatem et mollia terrae arva, novo fetu quid primum in luminis oras tollere et incertis crerint committere ventis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 29:1)
Sed cum fere ante aequinoctium vernum triste sit caelum et nubibus obductum, sed et mare navigantibus clausum, terrae etiam ipsae aut aqua aut pruina aut nivibus contegantur, eaque omnia verno id est hoc mense aperiantur, arbores quoque nec minus cetera quae continet terra aperire se in germen incipiant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 14:1)
Ut sceptrum hoc (dextra sceptrum nam forte gerebat) Numquam fronde levi fundet virgulta neque umbram, Cum semel in silvis imo de stirpe recisum Matre caret, posuitque comas et brachia ferro, Olim arbos, nunc artificis manus aere decoro Inclusit, patribusque dedit gestare Latinis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 14:1)
rapuitque cruentus Victor ab ignota vultus cervice recisos, Dum vacua pudet ire manu.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:36)

SEARCH

MENU NAVIGATION