라틴어 문장 검색

pelago credas innare revolsas Cycladas aut montis concurrere montibus altos, tanta mole viri turritis puppibus instant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 27:11)
Simul adripit ipsum pendentem et magna muri cum parte revellit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 20:12)
Caedicus Alcathoum obtruncat, Sacrator Hydaspen Partheniumque Rapo et praedurum viribus Orsen, Messapus Croniumque Lycaoniumque Erichaeten, illum infrenis equi lapsu tellure iacentem, hunc peditem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 30:1)
Quod Venus audaci nymphae indignata licere adcessit telumque alta ab radice revellit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 29:8)
quid quod usque proximos revellis agri terminos et ultra limites clientium salis avarus?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 186)
Proice quaecumque cor tuum laniant, quae si aliter extrahi nequirent, cor ipsum cum illis revellendum erat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 51 13:3)
" Sed quomodo nos aut quando ab illa revellemus ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 52 2:2)
magnarum arborum truncos circumcisis ramis et ad unum redactis pedem cum rapo suo transtulit amputatis radicibus, relicto tantum capite ipso, ex quo illae pependerant.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 17:2)
Minus praeterea movetur et ob hoc nascentes radices prodire patitur ac solum adprendere, quas necesse est cereas adhuc et precario haerentes levis quoque revellat agitatio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 18:3)
Rapum autem arboris, antequam obruat, radit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 18:4)
decretis agendum est, ut revellatur penitus falsorum recepta persuasio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 34:2)
veniet, qui te revellat dies et ex contubernio foedi atque olidi ventris educat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 27:9)
mundum revelli sedibus totum suis ipsosque rupto crederes caelo deos decidere et atrum rebus induci chaos.
(세네카, 아가멤논 10:30)
. hospitum dirus stabulis cruorem praebuit saevis tinxitque crudos ultimus rictus sanguis aurigae, vidit Hippolyto ferox pectore e medio rapi spolium, et sagittis nube percussa Stymphalis alto decidit caelo;
(세네카, 아가멤논 15:11)
Cum divus Claudius et divum Augustum sanguine contingat nec minus divam Augustam aviam suam, quam ipse deam esse iussit, longeque omnes mortales sapientia antecellat, sitque e re publica esse aliquem qui cum Romulo possit 'ferventia rapa vorare,' censeo uti divus Claudius ex hac die deus sit, ita uti ante eum qui optimo iure factus sit, eamque rem ad metamorphosis Ovidi adiciendam.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 7:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION