도구

도구

라틴어 문장 검색

At nunc adulescentuli nostri deducuntur in scholas istorum, qui rhetores vocantur, quos paulo ante Ciceronis tempora extitisse nec placuisse maioribus nostris ex eo manifestum est, quod a Crasso et Domitio censoribus claudere, ut ait Cicero, "ludum impudentiae" iussi sunt.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 35장 1:1)
' 'at ego vos rhetoribus et scholasticis' inquit.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 42장 2:2)
huic in respondendo Epaminondas, cum de ceteris perorasset, postquam ad illa duo opprobria pervenit, admirari se dixit stultitiam rhetoris Attici, qui non animadverterit, innocentes illos natos domi, scelere admisso cum patria essent expulsi, receptos esse ab Atheniensibus.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 6장 3:1)
primus e fisco Latinis Graecisque rhetoribus annua centena constituit;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Vespasianus, 18장 1:1)
ad modum loquendi, remissus est modus et humilis, quia locutio vulgaris, in qua et muliercule communicant. 32.
(단테 알리기에리, Epistolae 103:4)
Est etiam prenotandum quod previatio ista, que communiter exordium dici potest, aliter fit a poetis, aliter a rhetoribus. 46.
(단테 알리기에리, Epistolae 111:3)
Rhetores enim concessere prelibare dicenda, ut animum comparent auditoris.
(단테 알리기에리, Epistolae 111:4)
1. Cum neminem ante nos de vulgaris eloquentie doctrina quicquam inveniamus tractasse, atque talem scilicet eloquentiam penitus omnibus necessariam videamus, cum ad eam non tantum viri sed etiam mulieres et parvuli nitantur, in quantum natura permictit, volentes discretionem aliqualiter lucidare illorum qui tanquam ceci ambulant per plateas, plerunque anteriora posteriora putantes, - Verbo aspirante de celis - locutioni vulgarium gentium prodesse temptabimus, non solum aquam nostri ingenii ad tantum poculum aurientes, sed, accipiendo vel compilando ab aliis, potiora miscentes, ut exinde potionare possimus dulcissimum ydromellum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 2:1)
2. Sed quia unamquanque doctrinam oportet non probare, sed suum aperire subiectum, ut sciatur quid sit super quod illa versatur, dicimus, celeriter actendentes, quod vulgarem locutionem appellamus eam qua infantes assuefiunt ab assistentibus cum primitus distinguere voces incipiunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 3:1)
vel, quod brevius dici potest, vulgarem locutionem asserimus quam sine omni regola nutricem imitantes accipimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 3:2)
3. Est et inde alia locutio secondaria nobis, quam Romani gramaticam vocaverunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 4:1)
1. Hec est nostra vera prima locutio.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 8:1)
Non dico autem ‘nostra’ ut et aliam sit esse locutionem quam hominis:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 8:2)
Cum igitur angeli ad pandendas gloriosas eorum conceptiones habeant promptissimam atque ineffabilem sufficientiam intellectus, qua vel alter alteri totaliter innotescit per se, vel saltim per illud fulgentissimum Speculum in quo cuncti representantur pulcerrimi atque avidissimi speculantur, nullo signo locutionis indiguisse videntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 10:2)
5. Inferioribus quoque animalibus, cum solo nature instinctu ducantur, de locutione non oportuit provideri:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION