라틴어 문장 검색

Non stulte videtur elegisse hunc locum Vatia, in quem otium suum pigrum iam et senile conferret.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 55 7:4)
Ecquid mihi licet seniles annos meliore uita reficere?
(세네카, Controversiae, book 2, Quidam luxuriante filio luxuriari coepit. filius accusat patrem dementiae. 2:13)
et uelim uos subinde aliqua nomina mihi offerre quibus euocetur memoria mea quae quomodo senilis per se marcet, ita admonita et aliquando lacessita facile se colliget.
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., chapter pr 1:3)
tu, Marcia, cum videres senilem in iuvene prudentiam, victorem omnium voluptatium animum, emendatum, carentem vitio, divitias sine avaritia, honores sine ambitione, voluptates sine luxuria adpetentem, diu tibi putabas illum sospitem posse contingere ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 140:2)
' Usque ad ultimum vitae finem in actu erimus, non desinemus communi bono operam dare, adiuvare singulos, opem ferre etiam inimicis senili manu.
(세네카, De Otio, Liber VIII, ad Serenvm: de otio 6:6)
Sic illum adficiunt divitiae et exhilarant, ut navigantem secundus et ferens ventus, ut dies bonus et in bruma ac frigore apricus locus.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 113:2)
"accipe hanc senilem manum et quocumque uis inprime"
(세네카, Fragmenta, incertae sedis reliquiae, fragment 23)
agedum senile pectus, o miserae manus, pulsate, at una funeri tanto sat est grandaeva anus defecta, quod totus brevi iam quaeret orbis?
(세네카, Hercules Oetaeus 27:19)
reptet incertus viae, baculo senili triste praetemptans iter:
(세네카, 오이디푸스 7:57)
Animam senilem mollis exsolvit sopor.
(세네카, 오이디푸스 10:14)
Quid huc seniles fessa moliris gradus, o fida nutrix, turbidam frontem gerens et maesta vultu?
(세네카, 파이드라 6:1)
ensis senili siccus e iugulo redit.
(세네카, Troades 51:1)
Bessan et Scarphen, Pylon an senilem?
(세네카, Troades 873:1)
tenet ecce seniles leniter implicitos vultus sanctamque parentis canitiem spargit lacrimis animaeque supremum frigus amat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum6)
quippe leves causae, nec segnis labe senili exitus instanti praemisit membra sepulcro, sed te torpor iners et mors imitata quietem explicuit falsoque tulit sub Tartara somno, quos ego tunc gemitus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum95)

SEARCH

MENU NAVIGATION