라틴어 문장 검색

Si, Comini, populi arbitrio tua cana senectus spurcata impuris moribus intereat, non equidem dubito quin primum inimica bonorum lingua exsecta avido sit data vulturio, effossos oculos voret atro gutture corvus, intestina canes, cetera membra lupi.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 1081)
Nonne triumphales melius pexare capillos pe patrio, redeam si quando, abscondere canos fronde sub inserta solitum flavescere Sarno?" Ille:
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:25)
uno modo secundum quod fabricatur ab autore suo, et sic est actio - et secundum istum modum Virgilius primo Eneidorum dicit Arma virumque cano -;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 122:2)
'Festinat calidus mulis gerulisque redemptor,torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum,tristia robustis luctantur funera plaustris,hac rabiosa fugit canis, hac lutulenta ruit sus;
(호라티우스의 두번째 편지, 246)
seu rubra Canicula findetinfantis statuas, seu pingui tentus omaso Furius hibernas cana nive conspuet Alpis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장26)
Ille potest summum graduum psalmum scandere, nobis adhuc in primo ascensu Sentibus nescio an dicere aliquando contingat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 3:3)
Nubat et nubatur ille, qui in sudore faciei comedit panem suum, cui terra tribulos generat et spinas, cuius herba sentibus suffocatur:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 13:13)
Nunc iam cano capite et fronte, ad instar boum pendentibus a mento palearibus:
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 1:4)
Vidimus Timotheum nostri temporis et canos in Sapientia electumque a Moysi presbyterum, quem ipse sciret esse presbyterum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 10:18)
Optimum re vera paedagogum, qui te moneat, qui asperitate frontis exterreat et, quamquam in nullis aetatibus libido sit tuta, tamen vel cano capite ab aperta defendat ignominia!
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 10:3)
servi ut taceant, iumenta loquentur et canis et postes et marmora, claude fenestras, vela tegant rimas, iunge ostia, tollite lumen, e medio fac eant omnes, prope nemo recumbat:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX53)
cum plenus fluctu medius foret alveus et iam, alternum puppis latus evertentibus undis, arbori incertae, nullam prudentia cani rectoris cum ferret opem, decidere iactu coepit cum ventis, imitatus castora, qui se eunuchum ipse facit cupiens evadere damno testiculi;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII7)
nec melius de se cuiquam sperare propinquo concedet iuvenis, qui radere tubera terrae, boletum condire et eodem iure natantis mergere ficedulas didicit nebulone parente et cana monstrante gula;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV2)
Praeterea si nulla coloris principiis est reddita natura et variis sunt praedita formis, e quibus omnigenus gignunt variantque colores, propterea magni quod refert, semina quaeque cum quibus et quali positura contineantur et quos inter se dent motus accipiantque, perfacile extemplo rationem reddere possis, cur ea quae nigro fuerint paulo ante colore, marmoreo fieri possint candore repente, ut mare, cum magni commorunt aequora venti, vertitur in canos candenti marmore fluctus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 16:13)
apparet divum numen sedesque quietae, quas neque concutiunt venti nec nubila nimbis aspergunt neque nix acri concreta pruina cana cadens violat semper[que] innubilus aether integit et large diffuso lumine ridet:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION