라틴어 문장 검색

Redolebat aliquid neglegentiae et divitiarum fasciis conligata in saeculi iacebat sepulchro, sed confremuit Iesus et conturbatus in spiritu clamavit dicens:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:3)
Huius germanus Valens Gothico bello victus in Thracia eundem locum et mortis habuit et sepulchri.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 15:7)
Sic induta est vestibus, ut meminisset sepulchri, offerens hostiam rationabilem, vivam, placentem Deo.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 6:13)
Cumque et illam et te ad beati Pauli basilicam barbari deduxissent, ut vel salutem vobis ostenderet vel sepulchrum, in tantam laetitiam dicitur erupisse, ut gratias ageret Deo, quod te sibi integram reservasset, quod pauperem illam non fecisset captivitas, sed invenisset, quod egeret cotidiano cibo, quod saturata Christo non sentiret esuriem, quod et voce et opere loqueretur:
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 13:7)
sic crescit numerus, sic fiunt octo mariti quinque per autumnos, titulo res digna sepulchri.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI120)
pars ultima ludi accipit has animas aliusque in carcere nervos, sed tibi communem calicem facit uxor et illis, cum quibus Albanum Surrentinumque recuset flava ruinosi lupa degustare sepulchri, horum consiliis nubunt subitaeque recedunt, his languentem animum servant et seria vitae, his clunem atque latus discunt vibrare magistris, quicquid praeterea scit qui docet, haud tamen illi semper habenda fides:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI185)
si rabiem ac furorem, sacratis legibus humanisque hostiis in exitium urbis agitatam;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SAMNITICUM 7:3)
Quod ubi desperavit a principe servarique se triumpho vidit, incautiorem nancta custodiam in mausoleum se (sepulchra regum sic vocant) recepit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM ANTONIO ET CLEOPATRA 10:2)
sed et ipsa festorum nomina secundum regulam declinata apud veteres repperio, siquidem Varro Feralium diem ait a ferendis in sepulchra epulis dici.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 14:1)
Cato ait Larentiam meretricio quaestu locupletatam post excessum suum populo Romano agros Turacem Semurium Lintirium et Solinium reliquisse, et ideo sepulchri magnificentia et annuae parentationis honore dignatam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 16:1)
et quia cordis beneficio, cuius dissimulatione brutus habebatur, idoneus emendationi publici status extitit, hanc deam quae vitalibus praeest templo sacravit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 32:3)
Item Boeotii Parnasum montem Apollini sacratum esse memorantes simul tamen in eodem et oraculum Delphicum et speluncas Bacchicas uni deo consecratas colunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 3:1)
Sepulchri similis nihil nisi nomen retineo.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:11)
Cum enim Trebatius libro primo de Religionibus doceat hostiarum genera esse duo, unum in quo voluntas dei per exta disquiritur, alterum in quo sola anima deo sacratur, unde etiam haruspices animales has hostias vocant;
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 1:2)
Alterum illud in quo hostia animalis dicitur, quod eius tantum anima sacratur, ostendit, cum facit Entellum victorem Eryci mactare taurum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION