라틴어 문장 검색

nisi votis invocaveris pluvias, propter 'umida solstitia atque hiemes orate serenas':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1555)
multa maturare datur, quae forent in serenitate properanda.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2602)
nunc torrete igni f. n. f. s. praeparate panem, quo utamini in serenitate, ne ea res inpedimento sit postea.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2671)
nec minus ex imbri soles id est serenitates.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3931)
nos vero et laeti esse inter nubila possumus et in serenitate solliciti.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4156)
laetae pecudes aeris serenitate gaudentes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4231)
et plerumque scimus nos decipi serenitate.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4265)
at si cum referetque diem c. q. r. hoc ad futurae serenitatis pertinet signum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4581)
quid cogitet umidus auster id est in quam se partem inflectat, utrum ad serenitatem, an ad pluvias, ut diximus supra.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4613)
possetne uno tempore florere, dein vicissim horrere terra, aut tot rebus ipsis se inmutantibus solis accessus discessusque solstitiis brumisque cognosci, aut aestus maritimi fretorumque angustiae ortu aut obitu lunae commoveri, aut una totius caeli conversione cursus astrorum dispares conservari?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 19:2)
quae cum est aquilonia aut australis, in lunae quoque cursu est et brumae quaedam et solstitii similitudo, multaque ab ea manant et fluunt quibus et animantes alantur augescantque et pubescant maturitatemque adsequantur quae oriuntur e terra.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 50:3)
Haec igitur cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne sanorum hominum hoc ad nascentium ortus pertinere non dicere [quod non certe pertinet], illud nescio quid tenue, quod sentiri nullo modo, intellegi autem vix potest, quae a luna ceterisque sideribus caeli temperatio fiat, dicere ad puerorum ortus pertinere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 139:4)
haec igitur cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne sanorum hominum hoc ad nascentium ortus pertinere non dicere, quod non certe pertinet, illud nescio quid tenue, quod sentiri nullo modo, intellegi autem vix potest, quae a luna ceterisque sideribus caeli temperatio fiat, dicere ad puerorum ortus pertinere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 139:4)
Et fluxuum differentia maxima incidet in tempora Solstitiorum;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 21~30 18:27)
nec mihi solstitium quicquam de noctibus aufert, efficit angustos nec mihi bruma dies, scilicet in nobis rerum natura novata est, cumque meis curis omnia longa facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 104)

SEARCH

MENU NAVIGATION