도구

도구

라틴어 문장 검색

Tum laetos sperare dies licet, arva fatentur aestantem, et large diffuso lumine rident.
(JOSEPHUS ADDISON, BAROMETRI DESCRIPTIO 1:13)
insuetos mirabitur incola culmos, Luxuriemque soli, et turgentem a sangine messem.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 2:3)
Tecum modo cogites, quam castigata Whitfeldi poemata ipso superstite in publicum prodiissent, quae posthuma licet, et ab adolescente conscripta, tam eximie elucescunt.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAEFATIO 3:5)
Hoc autem tempus nondum uenit, quia, licet uideamus Romanum imperium ex maxima parte destructum, tamen, quandiu reges Francorum durauerint, qui Romanum imperium tenere debent, Romani regni dignitas ex toto non peribit, quia in regibus suis stabit.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:15)
Et tunc reuelabitur quidem homo peccati, Antichristus uidelicet, qui, licet homo sit, fons tamen erit omnium peccatorum et filius perditionis, id est, filius diaboli, non per naturam, sed per imitationem, quia per omnia adimplebit diaboli uoluntatem, quia plenitudo diabolice potestatis et totius mali ingenii corporaliter habitabit in illo, in quo erunt omnes thesauri malicie et iniquitatis absconditi.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:20)
Et licet nec ad illud amicitiae genus me viderem idoneum, gratulabar tamen quamdam me amicitiae formulam reperisse, ad quam amorum meorum et affectionum valerem revocare discursus.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:7)
Et utinam hoc mihi tua concedat dignatio, ut quotiescumque filios tuos qui hic sunt visitaveris, vel semel mihi liceat caeteris remotis tui habere copiam, et aestus pectoris mei sine perturbatione proferre.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:4)
quae licet a se graduum diversitate discrepent, quadam sibi tamen similitudine vicinantur.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:24)
Neque enim ideo pudicitia coniugalis virtus non est, quia praecellit continentia vidualis, quibus licet sancta praeferatur virginitas, earum tamen gratiam non oblitterat.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:28)
Licet aviditati meae nimis ista sit molesta dilatio, ad hoc tamen non solum tempus coenae, cui deesse non permittimur, sed etiam multorum, quibus debitor tui es, exspectatio satis onerosa compellit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:47)
ut, licet ex humanis exemptus, conditioni satis dederit, in meo tamen animo numquam videatur obiisse.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:17)
quibus licet honeste, non ficte, non simulate, sed vere voluntarie que consulimus;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:43)
Licet autem plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam tamen sequendus est, nisi eum et ratio ducat, et honestas temperet, et regat iustitia.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:7)
alter tibi, licet nos non viderimus, satisfecerit;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:57)
Licet non facile queat reperiri qui non his passionibus saepius moveatur, multi certe sunt qui his omnibus superiores inveniuntur;
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 1:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION