라틴어 문장 검색

Homo enim est id quod est per formam substantialem, per quam sortitur spetiem et genus, et per quam reponitur sub predicamento substantie;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:16)
pater vero est id quod est per formam accidentalem, que est relatio per quam sortitur spetiem quandam et genus, et reponitur sub genere 'ad aliquid', sive 'relationis'.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:17)
et afferentium hoc alii meridionalem, alii septentrionalem regionem in Europa sibi sortiti sunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 51:2)
Prima quidem quia, cum quicquid versificamur sit cantio, sole cantiones hoc vocabulum sibi sortite sunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 36:2)
felicem dicere non hocme possim, casu quod te sortitus amicum;
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장23)
carpe viam, mihi crede, comes, terrestria quandomortalis animas vivunt sortita neque ulla estaut magno aut parvo leti fuga:
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장58)
sortitus est nomen.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:51)
Et quia statim in principio quasi scopulus quidam et procella mihi obtrectatorum eius opponitur, quod secundum sortita matrimonium prius reliquerit, non laudabo conversam, nisi ream absolvero.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 3:1)
post minor est, credas aliam, cedo si breve parvi sortita est lateris spatium breviorque videtur virgine Pygmaea nullis adiuta cothurnis et levis erecta consurgit ad oscula planta.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI260)
quid facias talem sortitus, Pontice, servum?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII69)
prandebat sibi quisque deus, nec turba deorum talis ut est hodie, contentaque sidera paucis numinibus miserum urguebant Atlanta minori pondere, nondum aliquis sortitus triste profundi imperium, aut Sicula torvos cum coniuge Pluton, nec rota nec Furiae nec saxum aut vulturis atri poena, sed infernis hilares sine regibus umbrae.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII19)
Quidam sortiti metuentem sabbata patrem nil praeter nubes et caeli numen adorant, nec distare putant humana carne suillam, qua pater abstinuit, mox et praeputia ponunt;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV35)
separat hoc nos a grege mutorum, atque ideo venerabile soli sortiti ingenium divinorumque capaces atque exercendis pariendisque artibus apti sensum a caelesti demissum traximus arce, cuius egent prona et terram spectantia.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV54)
Sic factum est ut alii triginta et unum alii undetriginta sortirentur dies.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 6:3)
Cancer obliquo gressu quid aliud nisi iter solis ostendit, qui viam numquam rectam sed per illam semper meare sortitus est Obliquus qua se signorum verteret ordo maximeque in illo signo sol in cursu supero incipit obliquus inferiora iam petere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 23:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION