라틴어 문장 검색

nam tua te tacitum livere silentia clamant.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Pontio Leontio suo salutem10)
si in convivium venitur, quod quidem diebus profestis simile privato est, non ibi impolitam congeriem liventis argenti mensis cedentibus suspiriosus minister imponit;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Agricolae suo salutem 6:1)
"namque modo infensos utero mihi contuor enses, nunc planctu livere manus, modo in ubera saevas ire feras;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권56)
quis purpura saepe Oebalis et Tyrii moderator livet aeni.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam68)
hic tua Tiburtes Faunos chelys et iuvat ipsum Alciden dictumque lyra maiore Catillum, seu tibi Pindaricis animus contendere plectris sive chelyn tollas heroa ad robora sive liventem satiram nigra rubigine turbes seu tua non alia splendescat epistola cura.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci40)
non fueram genitor, sed cernite fletus liventesque genas et credite planetibus orbi:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum8)
"iuvat ire et visere iuxta liventes in morte oculos uterique nefandam proluviem et crasso squalentia pectora tabo, qua nostrae cecidere animae, stupet Inacha pubes, magnaque post lacrimas etiamnum gaudia pallent."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권211)
nec mora, quin acuens exsertos protinus ungues liventesque manus strictosque in vulnera dentes terribili adplausu circum hospita surgeret ora;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권206)
"panditur Elysium chaos, et telluris opertae dissilit umbra capax, silvaeque et nigra patescunt flumina, liventes Acheron eiectat harenas."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권220)
"summe deum, tibi namque meae primordia Thebae - liveat infandum licet Argos et aspera Iuno - debent, Sidonios ex quo per litora raptor turbasti thiasos, dignatus virgine nostra terga premi et placidas falsum mugire per undas!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권94)
Vitam illis prolixam, imperium securum, domum tutam, exercitus fortes, senatum fidelem, populum probum, orbem quietum, quaecunque hominis et Caesaris vota sunt, haec ab alio orare non possum quam a quo me scio consecuturum, quoniam et ipse est qui solus praestat et ego sum cui impetrare debetur, famulus eius, qui eum solus observo, qui propter disciplinam eius occidor, qui ei offero opimam et maiorem hostiam quam ipse mandavit, orationem de carne pudica, de anima innocenti, de spiritu sancto profectam, non grana thuris unius assis, Arabicae arboris lacrimas, nec duas meri guttas, nec sanguinem reprobi bovis mori optantis, et post omnia inquinamenta etiam conscientiam spurcam:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 30장 4:2)
Sic ergo evenit, ut qui in publico vix necessitate vesicae tunicam levet, idem in circo aliter non exuat, nisi totum pudorem in faciem omnium intentet,1 ut et qui filiae virginis ab omni spurco verbo aures tuetur, ipse eam in theatrum ad illas voces gesticulationesque deducat, et qui in plateis litem manu agentem aut compescit aut detestatur, idem in stadio gravioribus pugnis suffragium ferat, et qui ad cadaver hominis communi lege defuncti exhorret, idem in amphitheatro derosa et dissipata et in suo sanguine squalentia corpora patientissimis oculis desuper incumbat, immo qui propter homicidae poenam probandam ad spectaculum veniat, idem gladiatorem ad homicidium flagellis et virgis compellat invitum, et qui insigniori cuique homicidae leonem poscit, idem gladiatori atroci petat rudem et pilleum praemium conferat, illum vero confectum etiam oris spectaculo repetat, libentius recognoscens de proximo quem voluit occidere de longinquo, tanto durior, si non voluit.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 21장 1:3)
si forte pure velle habere dixerit, tot noctes reddat spurcas quot pure habuerit.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 4, scene 174)
Nil profecto his verbis gravius, nil verius, quibus declarabat maximus philosophorum, litteras atque doctrinas philosophiae, cum in hominem falsum atque degenerem tamquam in vas spurcum atque pollutum influxissent, verti, mutari, corrumpi et, quod ipse κυνικώτερον ait, urinam fieri aut si quid est urina spurcius.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIX 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION