라틴어 문장 검색

siquidem hae primum a superciliis, angulisque oculorum osse inchoantur ad tertiam fere partem:
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 5:6)
omnibusque ea locis commode inducitur, excepta frontis ea parte, quae paulum super id est, quod inter supercilia est.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, IV De calvaria fracta. 22:3)
quam iuncti leviter sese discrimine confert umbra supercilii!
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:168)
nunc medium quoniam votis maioribus aequor invidet et Libycae dissidet ora plagae, saltem absens, regina, fave reditusque secundos adnue sidereo laeta supercilio.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epistula ad Serenam21)
Epiphoram supprimit polenta conspersa mulsa aqua, et in supercilia genasque imposita;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 17장 8:2)
Decimo tamen anno tempora cavari incipiunt, et supercilia nonnunquam canescere, et dentes prominere.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 29장 5:8)
quippe illi praegracilis et incurva proceritas, nudus capillo vertex, ulcerosa facies ac plerumque medicaminibus interstincta;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 57장4)
supercilia coniuncta;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 79장 2:5)
praeterea addebat quendam, quem dicere nolo nomine ne tollat rubra supercilia.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 6718)
deme supercilio nubem;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1845)
quae, statim ut aliquem viderint, ingemescunt, demittunt supercilium et operta facie vix unum oculum liberant ad videndum;
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:36)
adducentur supercilia, extendetur brachium
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 2:4)
"Ecce supercilio clivosi tramitis undam Elicit, illa cadens raucum per levia murmur Saxa ciet scatebrisque arentia temperat arva."
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 11:11)
Et tamen, cum mensa posita librorum exposuisset struem, adducto supercilio contractisque naribus ac fronte rugata duobus digitulis concrepabat hoc signo ad audiendum discipulos provocans.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:7)
rarus sermo illis et magna libido tacendi atque supercilio brevior coma.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II7)

SEARCH

MENU NAVIGATION