도구

도구

라틴어 문장 검색

Tum vero ardentes oculi atque adtractus ab alto Spiritus, interdum gemitu gravis, imaque longo Ilia singultu tendunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 8:3)
Arma rigant lacrimis, singultibus oscula rumpunt:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:34)
Iam marcent venae, nulloque humore rigatus Aeris alternos angustat pulmo meatus, Rescissoque nocent suspiria dura palato.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:40)
sed, ut tumidus Boreae post flamina pontus Rauca gemit, sic muta levant suspiria vatem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:71)
Impius ut Magnum nosset puer, illa verenda Regibus hirta coma, et generosa fronte decora Caesaries comprensa manu est, Pharioque veruto, Dum vivunt vultus, atque os in murmura pulsant Singultus animae, dum lumina nuda rigescunt, Suffixum caput est, quo numquam bella iubente Pax fuit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 7:28)
Plurima tum volvit spumanti carmina lingua Murmure continuo, nec dant suspiria cursus Vulneris, aut minimum patiuntur fata tacere.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:63)
Collo nixa cubat capitque somnos, Ut suspiria nulla sentiantur;
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CIX4)
Ad nocturna iaces fastosae limina moechae, Et madet, heu, lacrimis ianua surda tuis, Urere nec miserum cessant suspiria pectus.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XIV2)
Corripis, observas, quereris, suspiria ducis, Et vix a ferulis temperat ira tua.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXXIX7)
singultantem cum singultu animam efflantem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 3311)
"idem deos vestros induendo stupra, suspiria, odia dedecorat, idem simulatis doloribus lacrimas vestras vanis gestibus et nutibus provocat:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 37장 1:34)
qui si quis est in rerum natura sine sollicitudine, sine desiderio, sine cura, sine suspirio, sit sane;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 72:2)
nam puer etiam singultibus crebris amabile pectus quassaverat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:9)
Inundavere pectus lacrimae dolore paratae, gemitusque suspirio tectus animam paene submovit . . . In partemvoluptatis temptabat admitti, nec domini supercilium induebat, sed amici quaerebat obsequium . . . Si quid ingenui sanguinis habes, non pluris illam facies, quam scortum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:11)
Nam illa quoque, quamquam prona atque vergentia, per quasdam obluctantis animae moras crebris quasi singultibus sistunt quod effundunt.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 30 6:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION