라틴어 문장 검색

Contigerunt haec damna gravissima egregiorum militum ipso die Dominicae Resurrectionis, quando omnes viri catholici solent quiescere a laboribus et cunctis seditionibus, [0715B] vacare eleemosynis et orationibus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 62:20)
Accepta rex hac auri massa, Ptolemaidem rediit, pro anima Godefridi et pro animabus caeterorum occisorum eleemosynas fieri constituens et plurimas missarum celebrationes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 64:7)
Sunt enim velut vincula quaedam corporis hujus, et quod est gravius, vincula tentationum, quae nos alligant, et ad injuriam captivitatis astringunt quadam lege peccati.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 4:10)
Introduxisti super me tentationes (Ibid.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 6:12)
Inter laqueos ambulamus, inter plurimas versamur tentationes.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 6:15)
Numquid non tentatio est vita hominis in terra (Job, VII, 1)?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 6:17)
et quod pejus est, escae malorum, escae tentationum.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 6장 4:5)
quomodo diabolicis tentationibus resistendum, et a quo etiam temporalia expetenda, quamque illa improbis noxia sint, docet;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 1:2)
Ibi tu cave ne rapiaris a praeterlabentibus et non manentibus, in quibus magna tentatio est.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 2:37)
Docuit te certe Dominus Jesus quemadmodum adversus hujusmodi tentationes resistas.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 3:1)
Ideo postea habes quia iratus Dominus est, quoniam quamvis cogitaret, hoc est sciret, quia homo positus in terrae regione, carnem portans, sine peccato esse non possit (terra enim velut quidam tentationum locus est, caroque corruptelae illecebra) tamen cum haberent mentem rationis capacem virtutemque animae infusam corpori, sine consideratione aliqua in lapsum ruerunt, ex quo revocare se nollent.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 4장 3:9)
Sed quodam tempore, divino nutu, antea, cum Cornubiam venandi causa adiret, et ad quandam ecclesiam orandi causa divertisset, in qua Sanctus Gueriir requiescit, suatim utens -- erat enim sedulus sanctorum locorum visitator etiam ab infantia, orandi et eleemosynam dandi gratia -- diu in oratione tacita prostratus, ita Domini misericordiam deprecabatur, quatenus omnipotens Deus pro sua immensa clementia stimulos praesentis et infestantis infirmitatis aliqua qualicunque leviori infirmitate mutaret, ea tamen condicione, ut corporaliter exterius illa infirmitas non appareret, ne inutilis et despectus esset.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 74 77:8)
Eleemosynarum quoque studio et largitati indigenis et advenis omnium gentium, ac maxima et incomparabili contra omnes homines affabilitate atque iocunditate, et ignotarum rerum investigationi solerter se iungebat.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 76 79:3)
Eodem quoque anno, quo ille exercitus Parisiam civitatem deserens Caziei adiit, Aethelhelm, comes Wiltunensium, Aelfredi regis et Saxonum eleemosynam Romam duxit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 86 89:1)
Memorabat etiam in hoc, quantum humana discretio custodire poterat, illius sancti papae Gregorii observandam esse sententiam, qua discretam mentionem dividendae eleemosynae ita dicens agebat:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 102 107:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION